شبكه فضايي اقتصاد گردشگري در استانهاي ايران(مطالعه موردي: استان كرمان)

زمينه و هدف: اين مطالعه به بررسي شبكۀ فضايي اقتصاد گردشگر استان‌هاي ايران و تحليل شبكۀ گردشگري در شهرستان‌هاي استان كرمان مي‌پردازد.روش‌شناسي: در قسمت تحليل گردشگري مناطق كشور ايران از روش مدل جاذبۀ اقتصاد گردشگري با استفاده از مدل‌هاي اقتصادسنجي داده‌هاي تابلويي استفاده شده ‌است. در شبكۀ فضايي اقتصاد گردشگري استان كرمان شاخص‌هاي شبكه از طريق نرم‌افزار Ucinet  استفاده شده ‌است. جامعۀ آماري اين تحقيق شامل استان‌هاي ايران و شهرستان‌هاي استان كرمان مي‌باشد. نمونۀ آماري در بخش كشوري، بازۀ زماني 1398-1390 و در بخش استان كرمان نمونۀ آماري 1400-1397 مي‌باشد.يافته‌ها: هرچه فاصلۀ بين دو مقصد گردشگري بيشتر باشد، قدرت ارتباط اقتصاد گردشگري بيشتر مي‌شود. به دليل اينكه از لحاظ اقتصادي شهرها براي رشد اندازۀ خود با شهرهاي ديگر رقابت مي‌كنند. به عبارت ديگر هرچه فاصله بيشتر باشد، شهر براي اينكه بتواند به صورت مستقل نيازهاي ساكنان و گردشگران تأمين كند، نيازمند سرمايه‌گذاري بيشتر و همچنين قدرت ارتباط اقتصادي گردشگري بالاتر است. شهرستان‌هاي كرمان، جيرفت، كهنوج و رفسنجان داراي بيشترين مركزيت بينابيني مي‌باشند. به عبارت ديگر مقاصدي كه داراي مركزيت بينابيني بالاتري باشند، مي‌توانند به عنوان پل ارتباطي يك مقصد با مقصد ديگر عمل كنند و در نتيجه هم باعث پيشرفت خود و هم موجب توسعۀ مقاصد ديگر شوند.نتيجه‌گيري و پيشنهادات: براساس يافته‌هاي تحقيق هرچه فاصلۀ بين دو مقصد گردشگري بيشتر باشد، قدرت ارتباط اقتصاد گردشگري بيشتر مي‌شود. شهرستان‌هاي كرمان، سيرجان، رفسنجان، جيرفت و بم به عنوان گره‌هاي هسته داراي پرستيژ كنشگر بالاتري مي‌باشد. چون متغيرهاي شامل بوم‌گردي، جاذبه‌هاي گردشگري و تعداد بازديدكنندگان به عنوان مركز شبكه هستند؛ به مديران استان توصيه مي‌شود كه توسعۀ بوم­گردي در تمام مناطق استان كرمان مد نظر قرار دهند. از اين رو سازمان‌هاي مرتبط با گردشگري، با توجه به تأثير بالاي جاذبه‌هاي گردشگري زمينه را براي معرفي و شناساندن جاذبه‌هاي گردشگري استان به صورت ملي و بين‌المللي فراهم كنندنوآوري و اصالت: نوآوري اين مطالعه برآورد مدل جاذبۀ گردشگري براي استان‌هاي ايران و استفاده از تحليل شبكه در شبكۀ فضايي اقتصاد گردشگري استان كرمان مي‌باشد.