بهينه‌سازي سازه‌ها با استفاده از الگوريتم تركيبي شاهين هريس و ژنتيك

امروزه به دليل مسائل اقتصادي موجود، بهينه‌سازي و استفاده حداكثري از مصالح به شدت مورد توجه مي‌باشد. به دليل گسترده بودن پارامترها استفاده از روش‌هاي رياضي منطقي و عقلاني نيست. به همين دليل روش‌هاي فرا ابتكاري گسترش يافته‌اند. در زمينه سازه‌ها نيز بهينه‌سازي وزن با استفاده از روش‌هاي گوناگون علاقه‌مندان زيادي دارد. به دليل اهميت سازه‌هاي خرپايي در اين مقاله بهينه‌سازي سازه‌هاي خرپايي شكل با استفاده از الگوريتم تركيبي شاهين هريس و ژنتيك انجام شده است. الگوريتم شاهين هريس يكي از جديدترين الگوريتم‌ها در زمينه بهينه‌سازي مي‌باشد كه برگرفته از رفتار طبيعي حيوانات مي‌باشد. در الگوريتم شاهين هريس از روند جهش كه متعلق به الگوريتم ژنتيك مي‌باشد استفاده شده است تا از به دام افتادن جواب‌ها در بهينه محلي جلوگيري كند. بهينه‌سازي مورد نظر مقيد مي‌باشد به همين دليل قيود مورد نظر تنش و جابجايي انتخاب شده است. قيدهاي مورد نظر باعث مي‌شوند كه جواب هاي بدست آمده در محدوده مجاز قرار گيرند و در صورتي كه از حد مجاز تجاوز كنند جريمه شوند. چهار سازه خرپايي شكل، 10 عضوي، 25 عضوي، 72 عضوي و 200 عضوي براي بهينه سازي انتخاب شده است. پياده كردن الگوريتم تركيبي شاهين ژنتيك در نرم افزار متلب انجام و نتايج بدست آمده از الگوريتم تركيبي شاهين با ساير منابع موجود مقايسه شده است. بررسي انجام شده نشان مي‌دهد كه الگوريتم تركيبي شاهين ژنتيك داراي سرعت همگرايي بيشتر و نيز جواب‌هاي بهتر در مقايسه با الگوريتم شاهين مي‌باشد. همچنين اين تركيب داراي جواب‌هاي بهتري در مقايسه با ساير الگوريتم‌ها نيز مي‌باشد.