ارزيابي عملكرد لرزه‌اي پل‌هاي بتني داراي پايه‌هاي پس‌كشيده خودمركزگرا به وسيله منحني‌هاي شكنندگي

پل‌ها بخش كليدي ارتباط در سيستم حمل و نقل به حساب مي‌آيند به نحوي كه در صورت خرابي پل‌ها بعد از زلزله شديد يا بسته بودن راه‌هاي ارتباطي در روند امداد و نجات اختلال ايجاد خواهد شد. بنابراين استفاده از سيستم‌هاي سازه‌اي با احتمال خرابي كم و مدت از كارافتادگي كاهشيافته بعد از وقوع زلزله طرح امري ضروري تلقي مي‌شود. پايه‌هاي خودمركزگرا با كاهش يا حذف تغيير مكان‌هاي پسماند به حفظ خدمت‌پذيري پل‌ها بعد از زلزله‌هاي شديد كمك مي‌كنند. در اين سيستم نيروي پس‌كشيدگي كابلها باعث ايجاد مركزگرايي پايه‌ها شده به طوري كه باعث مي‌شود بعد از اتمام زلزله، سازه به سمت محل اصلي خود بازگردد. در اين مطالعه عملكرد لرزه-اي پل‌هاي با دهانه پيوسته داراي پايه‌هاي خودمركزگرا و خودمركزگراي داراي ميراگر خارجي نسبت به پلهاي رايج بتني از طريق تحليل تاريخچه زماني غيرخطي بررسي گرديده‌ است. به منظور مقايسه دقيق‌تر عملكرد پل‌هاي مورد مطالعه و بررسي تقاضا و ظرفيت پل‌ها با در نظر گرفتن عدم قطعيت‌هاي زلزله، تحليل ديناميكي فزاينده (IDA) تحت شتاب‌نگاشت‌هاي حوزه نزديك و حوزه دور در مدل‌هاي پل با پايه‌هاي داراي ارتفاع‌هاي مختلف انجام شد. احتمال وقوع خرابي هركدام از پل‌ها از طريق مطالعه منحني‌هاي شكنندگي با معيار تغيير مكان نسبي حداكثر و نسبت تنش پس‌كشيدگي كابلها بررسي گرديده است. بر اساس نتايج بدست آمده، پل داراي پايه‌هاي معمولي با افزايش شدت خطر لرزه‌اي به طور قابل ملاحظه‌اي در بيشينه شتاب زمين كمتري نسبت به پل خودمركزگرا داراي ميراگر دچار فروريزش مي‌شود و پل خودمركزگرا داراي ميراگر ظرفيت تغييرمكان بيشتري داشته و احتمال خرابي پايه‌هاي اين پل‌ها در يك بيشينه شتاب زمين‌ مشخص كمتر است، به علاوه چنين سيستمي داراي تغيير مكان پسماند ناچيز است. از طرف ديگر استفاده از ميراگر در پايه‌هاي خودمركزگرا باعث بهبود ظرفيت اتلاف انرژي سيستم شده و با كاهش تغيير مكان بيشينه، احتمال تسليم كابل را كاهش مي‌دهد.