طراحي شبكه اتوبوس تندرو با لحاظ كردن تقاضاي سفر (مطالعه موردي شهر كرج)

شبكه اتوبوسراني تندرو يكي از مهم‌ترين شيوه‌هاي حمل و نقل همگاني در برخي از كلان‌شهرهاي دنيا است. از اين‌رو بسياري از مديران و برنامه‌ريزان شهري به دنبال توسعه آن هستند؛ زيرا اين شيوه به نسبت شيوه‌هاي ريلي بسيار منعطف‌تر بوده و مي‌تواند تعداد مسافران قابل توجهي را جا به جا نمايد.بدين جهت، در پژوهش جاري به طراحي شبكه اتوبوسراني تندرو با لحاظ كردن تقاضاي سفر پرداخته مي‌شود. در مطالعه حاضر از يك مدل برنامه‌ريزي رياضي دوتايي غير خطي استفاده مي‌گردد كه هدف آن بيشينه كردن تقاضاي پوشش داده شده و كمينه كردن هزينه ساخت است. به منظور محاسبه تقاضايِ سفرِ پوشش داده شده و همچنين حل مدل ارائه شده، يك روش جديد كه خاص اين مطالعه است، پيشنهاد مي‌گردد. براي محاسبه تقاضاي سفر پوشش داده شده با استفاده از روش دواير هم‌مركز و فاصله مركز ثقل سفرهاي پوشش داده شده در نواحي مبدا و مقصد از ايستگاه شروع و پايان سفر، تعداد سفرهاي پوشش داده شده محاسبه مي‌گردد. بر اساس نتايج خطوط تمايل سفر، كاربري‌هاي عمده توليد و جذب سفر و همچنين شكل و يكپارچگي شبكه، براي شهر كرج، 5 كريدور مختلف اتوبوس تندرو در نظر گرفته مي‌شود كه نتايج طراحي شبكه حاكي از آن است اين كريدورها جمعا 244/6 هزار سفر را معادل 28/7 درصد كل سفرهاي يك ساعت اوج صبح شهر كرج در سال 1410 را پوشش مي‌دهند. هزينه ساخت اين كريدورها در كل برابر با 282/5 ميليون دلار برآورد مي‌گردد.