تحليل فضايي‌ـ زماني عوامل مؤثر بر قيمت مسكن (موردشناسي: منطقه‌ 5 شهرداري تهران)

در اين پژوهش، تحليل پراكنش فضايي‌ـ زماني قيمت مسكن در منطقه‌ 5 شهرداري تهران و عوامل مؤثر بر آن بررسي شد. در اين زمينه از داده‌هاي خريد و فروش مسكن در اين منطقه در بازه‌ سال‌هاي 1397، 1398، و 1399 براي مدل‌سازي قيمت مسكن استفاده شد. نتايج تحقيقات با استفاده از روش GTWR به دست آمد كه در قياس با روش‌هاي GWR و OLS نتايج بهتري را ارائه كرد. ميزان ضريب تعيين تعديل‌شده در الگوريتم‌هاي OLS، GWR، و GTWR به ترتيب برابر با 0.759، 0.798، و 0.835 حاصل شد. روش GTWR از روش‌هايي است كه مي‌تواند ناهمگوني‌هاي فضايي‌ـ زماني موجود در داده‌هاي قيمت مسكن را مدل‌سازي كند. بر اساس نتايج به‌دست‌‌آمده متغير نرخ ارز (قيمت دلار) بيشترين تأثير را در مدل‌سازي قيمت مسكن دارد. پس از متغير نرخ ارز، ويژگي‌هاي فيزيكي مسكن، همچون مساحت واحد مسكوني و عمر بنا، اهميت بيشتري در مدل‌سازي قيمت مسكن دارند. در نهايت، سطح دسترسي به خدمات شهري‌ـ همچون فاصله از مراكز درماني، ورزشي، آموزشي، مذهبي، فضاي سبز، بزرگراه، و ايستگاه‌هاي حمل‌ونقل شهري‌ـ مي‏توانند مدل‌سازي قيمت مسكن را بهبود بخشند. يافته‌هاي اين پژوهش نشان مي‌دهد در صورت بهره ‌بردن از قيمت دلار به عنوان متغير مستقل مي‌توان با دقت مناسبي به مدل‌سازي قيمت مسكن پرداخت.