ايده‌هاي سياستي، اهداف و ساختارهاي نهاد فراگير جوانان در ايران

مسئله جوانان يكي از موضوعات مهم كشور طي سه دهه گذشته بوده و براي پاسخ به مسائل آنان اقدامات بسياري ازجمله در سطح نهادي صورت گرفته است. باوجوداين، اقدامات صورت‌گرفته و نهادهاي ايجادشده در تخفيف مسائل جوانان موفقيت چنداني به دست نياورده‌اند. بر اين اساس، در اين نوشتار كوشيده‌ايم با استفاده از روش تحليل برساخت‌گرايانه اسناد به مطالعه فرايند طي‌شده بپردازيم. براي تحقق اين مهم، ابتدا تاريخچه و جايگاه نهادهاي فراگير جوانان در ايران و جهان مورد مقايسه قرار گرفته است. بر اين مبنا، تشكيل نهاد فراگير جوانان در ايران نسبت معكوسي با نهاد مزبور در كشورهاي صنعتي دارد. در گام بعد، به بررسي تاريخچه نهاد فراگير جوانان پس از پيروزي انقلاب اسلامي در ايران پرداخته شده است. لذا در ادامه به تشريح مختصري از شوراي عالي جوانان، مركز ملي جوانان، سازمان ملي جوانان و در نهايت وزارت ورزش و جوانان مي‌پردازيم. سرانجام، نهاد فراگير جوانان از سه جهت مورد ارزيابي قرار گرفته است: 1. اهداف و وظايف، 2. محتواي برنامه‌‏ها و اقدامات، 3. كارآمدي نهاد مربوط. اين در حالي است كه بررسي كارآمدي آن مستلزم توجه به نيازسنجي‌هاي انجام‌شده در مطالعات پيشين است. مطابق يافته‌هاي اين بخش اولاً دو ايده «تهاجم فرهنگي» و «شكاف نسلي» نقش محوري در فهم دولتمردان از مقوله جواني و چالش‌هاي آن داشته‌اند. ثانياً به‌تدريج رويكرد انتقادي بر برنامه‌‏ها و اقدامات نهاد مذكور غلبه كرده است. ثالثاً شكست نهاد مزبور در «مسئله‌شناسي جوانان» نقش كليدي در ناكارآمدي آن داشته است.