شناسايي معيارهاي اوليه ورود به برنامه‌هاي رسمي آموزش مربي ورزشي

هدف: هدف از انجام اين پژوهش كيفي شناسايي معيارهاي اوليه ورود به برنامه‌هاي آموزش رسمي مربي ورزشي بود. روش‌شناسي: از يك طرح اكتشافي كيفي استفاده شد كه در آن مصاحبه‌هاي نيمه ساختاريافته مبناي جمع‌آوري داده‌ها بود. تحليل مضمون به‌عنوان يك راهبرد تحليلي براي شناسايي، سازمان‌دهي و يافتن الگوها يا مضامين برآمده از داده‌ها استفاده شد. هجده كارشناس مجرب در اين پژوهش مشاركت نمودند كه در گذشته و زمان انجام پژوهش، سابقه فعاليت و آموزش مربيگري در رشته‌هاي مختلف ورزشي داشتند. يافته‌ها: سه مضمون اصلي سطح بالا شامل «پيش‌نيازها»، «مهارت‌هاي انساني» و «اخلاق‌مداري» شناسايي شد. پيش‌نيازها، داشتن پيشينه مرتبط با رشته ورزشي مربوطه، علاقه و سن بودند. برقراري ارتباط مؤثر با افراد، توجه به ويژگي‌هاي اجتماعي ـ ‌فرهنگي ورزشكارها و درك متقابل و مناسب از ورزشكاران، مضامين شناسايي‌شده به‌عنوان مهارت‌هاي انساني بودند. مضامين فرعي اخلاق‌مداري عبارت بودند از، رعايت اخلاقيات، الگو بودن، نداشتن سوابق غيراخلاقي، كمك به توسعه اخلاقيات ورزشكاران، متعهد و قابل‌اعتماد بودن و داشتن فلسفه مربيگري. نتيجه‌گيري: يافته‌هاي پژوهش پيشنهاد مي‌كند، با لحاظ كردن معيارهاي پيشنهادي، انتخاب‌هاي اوليه علاقه‌مندان ورود به برنامه‌هاي رسمي آموزش مربيان ورزشي ويرايش شود تا چه‌بسا مربياني باكيفيت‌تر و با ظرفيت‌هاي بالاتر براي پيشرفت عملكرد ورزشكاران پرورش يابد.