اختلال شناختي فونكسيونل: مفهومي جديد در روانپزشكي عصبي

با توجه به شيوع بالاي سطوح مختلف اختلالات حافظه و فراموش‌كاري، بسياري از مراجعات روانپزشكي و روانشناسي به علت ترس از ابتلا به بيماري هايي مانند آلزايمر است كه موجب زوال عقل مي شوند. با اين حال بسياري از اين اختلالات علت دروني داشته و مي‌توانند در دسته اختلالات شناختي عملكردي طبقه‌بندي شوند. عليرغم اينكه تشخيص اختلال شناختي با رد علل ارگانيك داده مي شود، تشخيص اختلالات عملكردي مشكل بوده و اكثر اين اختلالات تشخيص داده نمي شوند. مشخص شده است كه افسردگي، اضطراب و اختلالات رفتاري مي‌توانند پيشاهنگ اختلال شناختي خفيف باشند؛ ولي اينكه اختلال شناختي عملكردي نيز مي تواند ماشه چكان يا پيشاهنگي براي اختلالات شناختي ارگانيك و مرتبط با دمانس باشد مشخص نشده است. فرم تيپيك اختلال شناختي عملكردي، با حيطه‌هاي توجه و تمركز همپوشاني دارد. هم‌زماني اين اختلالات با افسردگي مي‌تواند تشخيص اختلالات شناختي عملكردي را مشكل‌­تر سازد؛ لذا مهم است كه قبل از طرح چنين تشخيصي، دمانس كاذب ناشي از افسردگي رد شود. از آنجا كه شروع اختلال شناختي عملكردي در ميانه زندگي است، اين اختلالات در تشخيص افتراقي با اختلالات نورودژنراتيو با شروع زودرس مي باشند. عليرغم تحقيقات فراوان در زمينه تشخيص اختلالات شناختي عملكردي، هنوز معيارهاي قطعي براي تشخيص اين اختلالات مشخص نشده است و همچنين پيش‌آگهي طولاني مدت اين اختلالات نيز نامشخص است.