مقايسه اثربخشي زوج‌درماني شناختي رفتاري تركيبي و زوج‌درماني رفتاري يكپارچه بر عملكرد خانواده در زوجين داراي روابط فرا زناشويي

مقدمه: روابط فرا زناشويي موجب مختل شدن عملكرد خانواده مي‌شود و اين امر مي‌تواند عواقب منفي جدي براي اعضاي خانواده ايجاد نمايد. هدف: هدف مطالعه حاضر بررسي مقايسه‌اي اثربخشي زوج‌درماني شناختي رفتاري تركيبي و زوج‌درماني رفتاري يكپارچه بر بهبود عملكرد خانواده در زوج‌هاي داراي روابط فرا زناشويي بود. روش: مطالعه حاضر شبه آزمايشي و از نوع طرح پيش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري اين پژوهش شامل تمامي زوجين مراجعه‌كننده به مراكز مشاوره شهر مشهد در بازه زماني سال ۱۳۹۹ بود. تعداد ۳۹ زوج با استفاده از روش نمونه‌گيري در دسترس از ميان افراد داراي روابط فرا زناشويي انتخاب شدند. شركت‌كنندگان به صورت تصادفي در سه گروه كنترل، زوج‌درماني شناختي رفتاري تركيبي و زوج‌درماني رفتاري يكپارچه جايگزين شدند (هر گروه ۱۳ زوج). شركت‌كنندگان مقياس عملكرد خانواده اپشتين و همكاران (۱۹۸۳) را قبل و بعد از مداخله ها تكميل نمودند. جهت تجزيه و تحليل داده‌ ها از نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۰ و تحليل كوواريانس استفاده شد. يافته‌ ها: نتايج نشان داد نمرات تمام مؤلفه‌هاي عملكرد خانواده در گروه‌هاي مداخله نسبت به گروه كنترل كاهش معنادار داشته است (۰/۰۵ p). گروه زوج‌درماني شناختي رفتاري تركيبي بر ابعاد حل مشكل و ارتباط و گروه زوج‌درماني رفتاري يكپارچه بر همراهي عاطفي اثربخشي بيشتري نشان دادند (۰/۰۵ p). نتيجه گيري: طبق نتايج بدست آمده هر دو رويكرد زوج‌درماني شناختي رفتاري تركيبي و زوج‌درماني رفتاري يكپارچه بر بهبود عملكرد خانواده اثربخشي مثبت داشتند؛ بنابراين پيشنهاد مي‌شود درمانگران برحسب شرايط و نوع مشكلات زوج‌ها از تلفيق اين دو روش زوج‌درماني جهت بهبود عملكرد خانواده در زوجين داراي روابط فرا زناشويي استفاده كنند.