تدوين و اعتباريابي برنامه آموزشي مبتني بر الگوي رشد پس از ضربه و اثربخشي آن بر انعطاف‌پذيري شناختي بيماران مبتلا به سرطان خون

مقدمه: فقدان انعطاف‌ پذيري شناختي باعث مي شود بيماران به‌ صورت منفي در مورد خودشان فكر كنند. هدف: پژوهش حاضر با هدف تدوين و اعتباريابي برنامه آموزشي مبتني بر الگوي رشد پس از ضربه و اثربخشي آن بر انعطاف پذيري شناختي بيماران مبتلا به سرطان خون انجام شد. روش: روش پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش‌ آزمون- پس‌ آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري شامل تمامي بيماران مراجعه كننده به بيمارستان فيروزگر تهران در سال ۱۴۰۰ بود، كه به روش نمونه گيري داوطلبانه و در دسترس تعداد ۳۰ بيمار انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل جايگزين شدند. جهت جمع آوري داده‌ ها از پرسشنامه انعطاف پذيري شناختي (۲۰۱۰) استفاده شد. برنامه آموزشي مبتني بر الگوي رشد پس از ضربه در ۱۲ جلسه برگزار و براي ارزيابي ماندگاري مداخله از گروه آزمايش پيگيري به عمل آمد. نتايج با روش تحليل كوواريانس چندمتغيره و اندازه گيري مكرر و از طريق نرم‌ افزار SPSS نسخه ۲۲ تحليل شد. يافته‌ ها: نتايج نشان داد كه مقدار F بدست آمده براي مؤلفه هاي انعطاف پذيري شناختي يعني كنترل پذيري، گزينه هاي مختلف و توجيه رفتار در سطح (۰/۰۱ P) معنادار بود كه حاكي از تأثير برنامه آموزشي مبتني بر الگوي رشد پس از ضربه بر انعطاف پذيري شناختي بود. نتايج تحليل اندازه گيري مكرر هم حاكي از ماندگاري تأثير برنامه آموزشي بر انعطاف پذيري شناختي بود (۰/۰۱ P). نتيجه گيري: نتيجه پژوهش نشان داد كه برنامه آموزشي مبتني بر الگوي رشد پس از ضربه بر انعطاف پذيري شناختي مؤثر و تأثير آن در دوره پيگيري ماندگار بود؛ بنابراين مي توان از اين برنامه به‌عنوان برنامه اي مؤثر براي ارتقاي انعطاف پذيري شناختي بيماران مبتلا به سرطان خون استفاده نمود.