بازنگري شبكه پايش كيفي آب زيرزميني با تركيب روش‌هاي خوشه‌‌بندي و زمين‌‌آمار در محدوده مطالعاتي تهران-كرج

حراست از كميت و كيفيت منابع آب، همواره و در تمام جوامع بشري داراي اهميت فراواني بوده است و به‌منظور حفظ كيفيت اين منابع، پايش‌‌ها و اقدامات اصلاحي متعددي در اكثر كشورهاي جهان صورت گرفته است. در اين راستا پايش كيفيت آب به‌عنوان يكي از ابزارهاي ضروري و به‌عنوان يك فعاليت يكپارچه براي ارزيابي عوامل فيزيكي، شيميايي و بيولوژيكي آب كه با سلامت انسان و موجودات زنده رابطه دارند، مطرح مي‌باشد. در پژوهش حاضر براي بازنگري و ارائه شبكه پايش كيفي منابع آب زيرزميني مدلي از تركيب روش‌هاي زمين‌آماري كريجينگ، خوشه‌بندي و تئوري آنتروپي ارائه شده است. اين مدل تحت دو رويكرد اول و دوم در محدوده مطالعاتي تهران-كرج ارائه شده است. رويكرد اول بدون استفاده از روش خوشه‌بندي فقط با استفاده از تئوري آنتروپي و روش زمين‌آماري كريجينگ به‌عنوان تخمين‌گر، به بازنگري شبكه پايش موجود پرداخته است. رويكرد دوم با استفاده از روش خوشه‌بندي k-means، تئوري آنتروپي و روش زمين‌آماري كريجينگ به‌عنوان تخمين‌گر، تأثير تركيب اين سه روش را بر بازنگري شبكه پايش موجود بررسي كرده است و سپس نتايج رويكرد اول و دوم مقايسه شده‌اند. شبكه پايش نهايي پيشنهاد شده با تعداد 44 حلقه چاه، متوسط درصد خطاي تخمين 19 وبا كاهش هزينه 34 درصدي نسبت به هزينه شبكه پايش فعلي ارائه شده‌ است. هم‌چنين با استفاده از خوشه‌بندي متوسط درصد خطاي تخمين نسبت به حالت بدون خوشه‌بندي 20 درصد كاهش يافته است.