بررسي روش‌هاي مختلف بازسازي بارش روزانه

يكي از مشكلات متخصصان و طراحان، سري‌هاي زماني ناقص در مطالعات هيدرولوژي است كه باعث ايجاد خطا در نتايج شده و اجراي پروژه‌ها را دچار مشكل مي‌كند. اين مسئله در مناطقي كه تعداد ايستگاه‌هاي باران‌سنجي محدود است، حادتر است. در حال حاضر استفاده از روش‌هاي آماري به‌منظور رفع خلأهاي آماري داده‌ها متداول است. پژوهش حاضر با هدف ارزيابي عملكرد روش بازسازي مقادير گم‌شده بارندگي روزانه با استفاده از بسته waterData در نرم‌افزار R و روش شكننده زماني مقادير بازسازي‌شده سالانه به مقادير روزانه در بازه زماني 1990 تا 2020 با استفاده از 43 ايستگاه داراي آمار كامل در بين 87 ايستگاه سينوپتيك منتخب واقع در ايران انجام شد. براساس مقادير ميانگين شاخص‌هاي ارزيابي براي دو روش شكننده زماني و بازسازي با استفاده از بسته waterData در نرم‌افزار R، براي شاخص CC به‌ترتيب 1 و 0.95، براي شاخص MBE به‌ترتيب صفر و 0.01-، براي شاخص RMSE به‌ترتيب 0.3 و 1.1، براي شاخص NSE به‌ترتيب 0.99 و 0.89 و براي شاخص CSI و POD به‌ترتيب 0.94 و 0.63 است كه عملكرد بهتر روش شكننده زماني را نشان داده‌ است. مقادير ميانگين شاخص Bias و FAR براي دو روش به‌ترتيب برابر 0.01- و صفر بوده و نشان‌دهنده عملكرد مشابه دو روش است.