تعيين شاخص كيفيت آب زيرزميني و مقايسه آن با نتايج ريسك سرطان‌زايي و غيرسرطانزايي

در اين پژوهش به‌منظور بررسي كيفيت آب زيرزميني، در شهريورماه سال 1400 تعداد 35 نمونه از نقاط مختلف منابع آب زيرزميني دشت آذرشهر برداشته‌شده و عناصر اصلي، فرعي، كمياب (كروم، كادميوم، نيكل، سرب و آرسنيك) و هم‌چنين دو نوع آفت‌كش ايميداكلوپرايد و كلرپيريفوس برطبق روش‌هاي استاندارد آناليز شده و با استاندارد‌هاي آب شرب مقايسه گرديد. براساس غلظت يون‌هاي موجود در نمونه‌ها، ارزيابي شاخص كيفيت آب شرب براي منطقه مطالعاتي انجام‌ و در مرحله بعد ريسك بهداشتي بيماري‌هاي سرطاني و غيرسرطاني براي دو گروه سني كودكان و بزرگسالان با استفاده از معيارهاي آژانس حفاظت محيط‌زيست ايالات متحده (USEPA) انجام شده است. براساس نتايج بررسي‌ها، شاخص كيفيت آب منطقه در حد متوسط به‌دست‌آمده و هم‌چنين شاخص ريسك غيرسرطان‌زايي براي و بزرگسالان كم‌تر از يك بوده و براي كودكان تنها در بخش كوچكي از منطقه مطالعاتي بيش‌تر از يك است و اين بدين معناست كه آب زيرزميني منطقه از نظر ايجاد ريسك بيماري‌هاي غيرسرطاني در محدوده خطر قرار نداشته و كم‌تر از حد آستانه خطر است، اما ريسك سرطان‌زايي در كل منطقه بيش‌تر از 4-10 بوده و مصرف ادامه‌دار اين منابع آب شرب از مسير پوستي و بلع احتمال ريسك بهداشتي و سلامتي را براي ساكنين به‌دنبال خواهد داشت كه با توجه به نقشه نهايي ريسك، در جنوب شهرستان آذرشهر، گوگان و روستاهاي اطراف ريسك بهداشتي سرطاني به‌مراتب بيش‌تر از ساير نقاط است. همبستگي محاسبه‌شده بين نقشه GQI و نقشه‌هاي ريسك سلامت نشان داد كه همبستگي ريسك سرطان‌زايي بيش‌تر از غيرسرطان‌زايي است و براساس همبستگي بين عناصر موجود در آب زيرزميني منطقه، عناصر تأثيرگذار در ريسك سلامتي سرطان‌زايي در اثر عوامل زمين‌زاد ايجادشده و فعاليت‌هاي انساني نقش چنداني نداشته است.