نقش تجارب آسيب زاي دوران كودكي، سبك دلبستگي و باورهاي فراشناختي در پيش بيني نشانه هاي اختلال اضطراب بيماري در دانشجويان دانشگاه تبريز: يك مطالعه مقطعي

زمينه. اختلال اضطراب بيماري يكي از اختلالات شايع روان پزشكي است. با وجود شيوع بالاي اين اختلال مطالعات كم و ناشناخته هاي فراواني درباره آن وجود دارد. بنابراين پژوهش حاضر با هدف بررسي نقش تجارب آسيب زاي دوران كودكي، سبك دلبستگي و باورهاي شناختي در نشانه هاي اختلال اضطراب بيماري انجام شده است. روش كار. در اين پژوهش توصيفي- مقطعي تعداد 395 (71 پسر، 324 دختر) نفر از دانشجويان دانشگاه تبريز در مقطع كارداني، كارشناسي، كارشناسي ارشد و دكتري به صورت نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. ابزارهاي مورد استفاده در اين پژوهش شامل شاخص وايتلي براي سنجش اضطراب بيماري، پرسشنامه باورهاي فراشناختي، چك ليست تجارب آسيب زاي زندگي براي ارزيابي تجارب آسيب زاي دوران كودكي و پرسشنامه ي تجارب در روابط نزديك- فرم تجديدنظر شده براي ارزيابي دلبستگي استفاده شدند. پس از اخذ مجوزهاي لازم و همچنين بررسي معيارهاي ورود و خروج، شركت كنندگان به تكميل پرسشنامه ها اقدام نمودند. يافته ها. ميانگين سني پسران 27/2 با انحراف استاندارد 8/54 و ميانگين سني دختران 25/24 با انحراف استاندارد 6/84 بود. نتايج ضريب همبستگي پيرسون نشان داد تجارب آسيب زاي دوران كودكي 0/289 (0/01 p)، دلبستگي اضطرابي 0/402 (0/01 p) و باورهاي فراشناختي 0/418 (0/01 p) همبستگي مثبت و معني دار با اضطراب بيماري دارند. نتايج رگرسيون چندگانه به روش هم زمان نشان داد كه متغيرهاي پژوهش 29 درصد از تغييرات نشانه هاي اختلال اضطراب بيماري را به طور معني داري پيش بيني مي كنند و تجارب آسيب زاي دوران كودكي، دلبستگي اضطرابي و باورهاي فراشناختي به ترتيب با ضرايب بتاي 0/22، 0/18 و 0/27 قادر هستند تغييرات مربوط به نشانه هاي اختلال اضطراب بيماري را به صورت معني داري پيش بيني كنند. نتيجه گيري. عوامل مختلف بين فردي و فراشناختي مي تواند در ايجاد نشانه هاي اختلال اضطراب بيماري نقش داشته باشد ليكن مطالعات مختلفي نياز است تا نقش رويكردهاي مختلف را در قالب روابط علّي-ساختاري بررسي نموده و همچنين مطالعات كارآزمايي جهت تدوين پروتكل هاي درماني انجام شود.