بررسي عوامل زمينه اي موثر بر سياست گذاري فعاليت جسماني در ايران: يك مطالعه كيفي

زمينه. كاهش سطح فعاليت جسماني در حال حاضر يك نگراني جهاني است تا جايي كه ترغيب به فعاليت جسماني در سياست هاي فعلي بهداشت عمومي يك اولويت براي كشورهاست. بنابراين اين مطالعه با هدف تبيين عوامل زمينه اي موثر بر سياست گذاري فعاليت جسماني در ايران اجرا شد. روش كار. در اين مطالعه كيفي با رويكرد تحليل چارچوب كه از آبان تا اسفند سال 1399 انجام شد. مشاركت كنندگان شامل 23 نفر از مطلعين كليدي بودند كه به صورت نمونه گيري هدفمند با حداكثر تنوع انتخاب و با انجام مصاحبه هاي نيمه ساختاريافته وارد مطالعه شدند. انجام مصاحبه ها و تحليل نتايج تا رسيدن به حد اشباع داده ها ادامه يافت. براي مديريت داده ها از نرم افزار MAXQDA-10 استفاده شد. يافته ها. عوامل مديريتي- ساختاري، عوامل اجتماعي- فرهنگي، عوامل سياسي (سياست ورزي، قانوني، بين المللي)، عوامل موقعيتي (عوامل محيطي درك شده، تغيير در سبك زندگي مردم، محدوديت هاي ناشي از كرونا) عوامل زمينه اي اصلي بودند كه از تحليل داده ها استخراج شدند. نتيجه گيري. يافته هاي مطالعه نشان داد عوامل زمينه اي متعددي در مسير سياست گذاري فعاليت جسماني در ايران وجود دارد كه بايستي در چرخه سياست گذاري مورد توجه سياست گذاران قرار گيرد.