بررسي تجربي عدم قطعيت در آزمون اسپري: مطالعه موردي بر روي اتمايزر فشاري-پيچشي

در تحقيق حاضر عدم قطعيت در توزيع اندازه قطرات به عنوان مهمترين مشخصه اسپري اتمايزر فشاري-پيچشي مورد مطالعه قرار گرفته است. توزيع اندازه قطرات اسپري يك اتمايزر نمونه با استفاده از تكنيك سايه نگاري در فشارهاي مختلف پاشش و در موقعيت هاي مختلف طولي، شعاعي و محيطي مخروط اسپري اندازه گيري شده است. حداقل تعداد نمونه هاي آزمون، با بهينه سازي آنتروپي در توزيع غيرپارامتري اندازه قطرات، حاصل گرديد. توابع توزيع پارامتري لاگ-نرمال، روزين-رملر و گاما بر داده هاي آزمون برازش گرديد و مشاهده شد كه تابع توزيع گاما بيشترين سازگاري را با داده هاي آزمون دارد. اثر فشار بر روي تابع توزيع مورد بررسي قرار گرفته و مشاهده شد كه در مرحله تغيير رژيم اتميزاسيون، پارامترهاي شكل و مقياس تغيير چشمگيري مي‌كنند ولي پس از آن با افزايش فشار اين پارامترها تقريبا ثابت هستند. يكنواختي اسپري به عنوان يكي ديگر از مولفه هاي عدم قطعيت بصورت كمي ‌با دو مفهوم پراكندگي و ناهمگوني، مورد ارزيابي قرار گرفت. مشاهده گرديد با افزايش فشار پاشش، پراكندگي در بخشهاي مختلف مخروط اسپري، دستخوش تغيير مي گردد ولي پراكندگي كل تقريبا ثابت است.