بازيافت تايرهاي فرسوده

منبع اصلي لاستيك هاي ضايعاتي، تايرهاي فرسوده است. بازيافت اين تايرها به‌دليل حجم بالاي توليد و ساختار بسيار شبكه اي و درنتيجه ماهيت زيست تخريب ناپذير از نظر محيط‌زيست اهميت زيادي دارد. اين امر منجر به لزوم يافتن روش هاي آسان، ارزان و با مصرف بهينه انرژي براي بازيافت تايرهاي فرسوده شده است. تاكنون، مطالعات زيادي به بهبود روش هاي بازيافت متداول و معرفي روش هاي جديد براي مديريت تايرهاي فرسوده اختصاص داده شده اند. روكش مجدد، سوزاندن، گرماكافت و آسياب كردن، روش هاي بازيافت تايرهاي فرسوده هستند. با فرايند روكش مجدد، مي توان عمر تاير استفاده شده را با حذف آج قبلي و اعمال آج جديد افزايش داد. در اثر سوزاندن تايرهاي فرسوده مي توان از انرژي بازيابي شده به‌عنوان منبع سوخت براي توليد بخار، انرژي الكتريكي و انرژي لازم در تهيه خمير كاغذ، كاغذ، آهك و فولاد استفاده كرد. با تجزيه گرمايي تايرهاي فرسوده در فرايند گرماكافت، مي توان نفت، گاز و زغال به‌دست آورد. روش اصلي بازيافت تايرهاي فرسوده، آسياب كردن آن‌ها براي جاسازي ذرات در زمينه هاي پليمري است. خرد كردن محيطي و سرمايشي رايج ترين روش هاي آسياب كردن تايرهاي فرسوده است. كاهش اندازه ذرات منجر به سطح ويژه بزرگ‌تر و توزيع بهتر آن‌ها در زمينه‌هاي پليمري مي شود. از اين ذرات مي توان به‌عنوان پركننده در آسفالت، بتون و پليمرهاي شكننده استفاده كرد.