كنودونت‌هاي ترياس پيشين سازند سرخ‌شيل در برش چينه‌شناسي رباط شور (باختر طبس، خاور ايران مركزي) و بررسي ضريب تغيير رنگ آنها در ارتباط با توان توليد هيدروكربور

در اين پژوهش، توالي رسوبي سازند سرخ‌شيل در برش چينه‌شناسي رباط شور در باختر كفه فروافتاده طبس از ديدگاه زيست‌چينه‌نگاري مورد بررسي قرار گرفته است. توالي سازند سرخ‌شيل در اين برش با 48 متر ستبرا، متشكل از شيل، مارن و سنگ‌آهك‌هاي مارني است كه با گذر همشيب بر روي آخرين لايه‌هاي سازند جمال قرار گرفته و به طور مشابهي توسط دولوميت‌هاي سازند شتري پوشيده شده‌اند. در نمونه‌هاي برداشت شده از توالي ياد شده 9 گونه مختلف متعلق به 4 جنس كنودونتي Ellisonia، Hadrodontina، Parachirognathus و Pachycladina شناسايي شدند كه براي نخستين بار از اين سازند گزارش مي‌شوند. مجموعه كنودونتي موجود در قالب سه بايوزون‌ Hadrodontina aequabilis، Hadrodontina anceps و Pachycladina obliqua تفكيك شده‌اند. تاكساي مورد مطالعه با كنودونت‌هايي كه پيش‌تر از قلمروهاي نزديك به ساحل و كم ژرفاي تتيس باختري در جنوب و خاور اروپا در بازه زماني ترياس پيشين (گريسباخين پسين ـ اسميتين مياني) گزارش شده بودند، همخواني خوبي دارند. اين بايوزون‌هاي كنودونتي براي فهم بهتر پراكندگي و قرابت كنودونت‌هاي ترياس پيشين باختر آسيا، جايگاه زيست‌ديرينه‌جغرافيايي آنها و كاركردشان در زيست‌چينه‌نگاري ترياس پيشين جهت مقايسه با بايوزون‌هاي كنودونتي معرفي شده از ديگر نقاط جهان و در نهايت انجام تطابق زيست‌چينه‌اي مناسب با نقاط مشابه كاربرد دارند. بررسـي ضريب تغيير رنگ كنودونت‌هاي سازند سرخ‌شيل در زمان گريسباخين پسين بيانگر شاخص CAI=5، در اسميتين بيانگر شاخص CAI=4 و در دينرين بيانگر CAI=6-8 مي‌باشد كه در محدوده عقيم براي توليد هيدروكربور قرار مي‌گيرد.