بررسي ارتباط شدت افسردگي، اضطراب و استرس با نتايج اسكن‌هسته‌اي در بيماران مراجعه‌كننده به مركز آموزشي- درماني بيمارستان امام خميني اروميه

زمينه و هدف: با توجه به شيوع بالاي مشكلات روانپزشكي، در اين مطالعه برآن شديم تا ارتباط شدت افسردگي، اضطراب و استرس با نتايج اسكن‌هسته‌اي پرفيوژن قلبي را در بيماران مراجعه‌كننده به مركز آموزشي- درماني بيمارستان امام خميني (ره) اروميه بررسي كنيم. روش بررسي: در اين مطالعه مقطعي-تحليلي، 163 نفر از بيماراني كه از فروردين تا تير 1400 جهت انجام اسكن‌هسته‌اي به مركز آموزشي- درماني بيمارستان امام خميني اروميه ارجاع داده شدند، با استفاده از پرسشنامه DASS-21 از نظر ميزان ابتلا به افسردگي، اضطراب و استرس موردبررسي قرار گرفتند. درنهايت، داده‌هاي به‌دست‌آمده با استفاده از SPSS software, version 20 (SPSS Inc., Chicago, IL, USA) موردتجزيه‌وتحليل قرار گرفت. يافته‌ها: طبق نتايج به‌دست آمده، ميانگين سني بيماران 11.54±54.78 سال بود كه 73% از آنها زن بودند. درحالت‌كلي، شيوع افسردگي، اضطراب و استرس بالا بوده و به‌ترتيب 72.4%، 80.3% و59.5% به‌دست آمد. اگرچه، اين شيوع در بيماران با گزارش منفي ايسكمي بيشتر و به‌ترتيب 73.2%، 78.7% و 58.3% ارزيابي شد، با اين‌حال، تفاوت معناداري با گروهي كه نتيجه اسكن قلبي آنها مثبت بود، يافت نشد. همچنين، همبستگي مثبت ضعيفي بين شدت افسردگي، اضطراب و استرس با شدت ايسكمي قلبي در بيماران مشاهده شد. نتيجه‌گيري: نتايج نشان داد كه بسياري از افراد مشكوك به بيماري ايسكمي قلبي كه به مركز اسكن‌هسته‌اي ارجاع داده شدند، درگير اختلالات روانشناختي بودند و نتيجه اسكن‌هسته‌اي آنها منفي گزارش شد (77.9%). بنابراين درنظرگرفتن احتمال اختلالات روانشناختي با تظاهرات باليني تقليدكننده قلبي- عروقي و متعاقباً پيگيري‌هاي روانپزشكي مربوطه مي‌تواند در اين دسته از بيماران مانع از تحميل هزينه‌هاي اضافي جهت اقدامات تشخيصي و درماني مانند اسكن پرفيوژن قلبي شود.