مقايسه ميزان وقوع عوارض گلودرد و گرفتگي صدا ناشي از روش ETI با روش LMA در بيماران جراحي‌شده تحت بيهوشي عمومي

زمينه و هدف: حمايت تنفسي در طول بيهوشي بيمار به روش‌هاي مختلفي نظير انتوباسيون داخل تراشه‌اي و ماسك لارنژيال صورت مي‌گيرد. طي فرآيند حمايت تنفسي بيمار، ممكن است عوارض قابل‌توجهي نظير تهوع، استفراغ، گلودرد و گرفتگي صدا به‌ويژه در روش لوله‌گذاري داخل تراشه ايجاد گردد. هدف از اين مطالعه بررسي و مقايسه عوارض گلودرد و گرفتگي صدا ناشي از دو روش انتوباسيون داخل تراشه‌اي و ماسك لارنژيال در بيماران جراحي‌شده مي‌باشد. روش بررسي: اين مطالعه از شهريور تا آبان 1401 روي بيماران مراجعه‌كننده و تحت عمل جراحي در بيمارستان بقيه الله (عج) انجام ‌گرديد. مطالعه از نوع هم‌گروهي است كه برروي 60 بيمار كه تحت هرگونه عمل جراحي با دو روش بيهوشي انتوباسيون داخل تراشه و لارنژيال ماسك قرار ‌گرفته‌اند، انجام شد. جهت ارزيابي عارضه گرفتگي صدا، از پرسشنامه استاندارد VHI10 استفاده شد. جهت ارزيابي عارضه گلودرد ناشي از روش حمايت تنفسي، در مدت زمان 24 ساعت و 14 روز پس از جراحي از چك‌ليست چهار امتيازي ميزان درد استفاده ‌شد. يافته‌ها: نتايج مطالعه ما نشان داد كه استفاده از هر دو روش حمايت تنفسي در حين بيهوشي، منجر به عوارضي نظير گلودرد و گرفتگي صدا در بيماران مي‌شود كه اين عوارض در هر دو روش با گذشت زمان به‌شكل معناداري (0.001=P) كاهش مي‌يابند. مطالعه نشان ‌داد كه تفاوت در جنسيت و سن ارتباط آماري معناداري بين نوع بيهوشي و عوارض گرفتگي صدا و گلودرد به‌وجود نمي‌آورد. نتيجه‌گيري: نتايج اين مطالعه نشان ‌داد ميزان عوارض گلودرد و گرفتگي صدا در گروه استفاده‌كننده از ماسك لارنژيال نسبت به گروه لوله‌گذاري داخل تراشه‌اي كاهش مي‌يابد، هرچند اين اختلاف معنادار نيست.