اعتبارسنجي روايات دال بر صدور گناه از حضرت يوسف(ع) در منابع فريقين (مطالعه موردي: روايات برهان پروردگار، اعتراف به گناه و نسبت دزدي به برادران)

در منابع روايي و تفسيري فريقين رواياتي وجود دارد كه بر صدور گناه از حضرت يوسف(ع) دلالت دارند: روايات برهان پروردگار، روايات اعتراف به گناه و روايات نسبت دزدي به برادران. در اين روايات عقوبتهايي نيز براي يوسف(ع) بيان شده است. نگارنده به روش توصيفي ـ تحليلي آنها را مورد نقد قرار مي‌دهد. روش نقد اين روايات از اين قرار است: بررسي سند، بررسي متن، توجه به روايات يك مجموعه در كنار هم، توجه به روايات معارض در جوامع روايي، عرضه روايات بر قرآن، ريشه يابي اين روايات در كتاب مقدس، و توجه به راويان اسرائيلي. از بررسي منابع روايي و تفسيري فريقين پي مي‌‌بريم كه در رابطه با اين روايات بايد به روايات متعارض توجه داشت؛ روايات چندي وجود دارند كه روايات فوق را مردود اعلام مي‌‌دارند. توجه به روايات متعارض، نقش والاي ائمه(ع) را در رفع شبهه‌ها و دفاع از ساحت حضرت يوسف(ع) آشكار مي‌نمايد. البته در رابطه با همه اين روايات، روايت متعارض وجود ندارد كه در اين صورت بايد به راههاي ديگر براي نقد آنها پرداخت. برخورد مفسران نيز با اين روايات گاه با نقد همراه بوده است. از مفسران تأويلهاي بسياري در جهت رد اين روايات وجود دارد، به‌خصوص در مقابل آن رواياتي كه روايت متعارض در رابطه با آنها وجود ندارد. پس با بررسي اين روايات، ضعف و سقوط آنها از درجه اعتبار آشكار مي‌‌شود؛ زيرا با آيات قرآن در تعارض هستند، اسناد آنها ضعيف است و اختلافهاي بسيار زياد و غير قابل جمع در آنها وجود دارد. همچنين نقش راويان اسرائيلي را در نشر اكاذيب نشان مي‌‌دهند؛ زيرا آنچه در اين روايات بيان شده، با آنچه در كتاب مقدس آمده، نيز در تعارض است. بنابراين اين روايات جزء اسرائيلياتي هستند كه ريشه‌‌اي در كتاب مقدس ندارند.