بهبود روش آمارۀ فضايي U با مدل‌سازي شاخص غني‌شدگي عناصر رسوبات آبراهه‌اي به هدف معرفي مناطق آنومال ژئوشيميايي كاني‌سازي تيپ طلاي اپي‌ترمال

هاله‌هاي ژئوشيميايي مناطقي در اطراف ذخاير معدني‌اند كه در آن غلظت عناصر تا حد ثابتي به نام زمينه كاهش مي‌يابد. در اين ميان براي پي بردن به غلظت غيرعادي عناصر يعني آنومالي بايد حد فوقاني مقدار زمينه يعني حدآستانه‌اي تعيين شود. براي رسيدن به اين هدف استفاده از روش‌هاي نوين و جديد اكتشافي موثر و كارآمد است. در اين مقاله براي ترسيم مناطق پتانسيل‌دار رسوبات آبراهه‌اي از روش مدل‌سازي داده‌هاي شاخص غني‌شدگي عناصر با روش آماره فضايي U استفاده شده است. با توجه به ويژگي‌هاي مورفولوژي محيط رسوبات آبراهه‌اي، منشا نمونه‌هاي برداشت شده از اين رسوبات به بالادست حوضه‌هاي آبريز برمي‌گردد، بنابراين تحليل داده‌هاي ژئوشيميايي اين نمونه‌ها با محيط‌هاي سنگي از اين لحاظ متفاوت است و بايد يك مدل‌سازي اوليه بر روي داده‌ها براي درنظر گرفتن ويژگي‌هاي زمين‌شناسي بالادست نمونه‌ها انجام گيرد. ماهيت همسانگردي پنجره‌اي كه ميانگين‌گيري وزني در الگوريتم روش آماره فضايي U انجام مي‌شود، طوري است كه تمامي نمونه‌هاي بالاست و پايين‌دست نمونه‌ها در اين ميانگين‌گيري سهيم‌اند و اين مورد مي‌تواند نقطه ضعف قابل توجهي براي اين روش به شمار آيد. براي كاهش اين ضعف و در جهت بهبود روش، ابتدا با در نظر گرفتن واحدهاي سنگي بالادست، بر روي داده‌هاي خام، شاخص غني‌شدگي عناصر بدست آمد و سپس مدل‌سازي آماره U بر روي اين شاخص‌ها انجام شد. با اين روش، ضمن اينكه انديس‌هاي منطقه با دقت بيشتري شناسايي شدند، مناطق پتانسيل‌دار كاذب بدست آمده از روش آماره فضايي U نيز حذف شده و نتايج قابل قبول و نزديك به واقعيت‌هاي ميداني براي تعيين مناطق پتانسيل‌دار كاني‌سازي نمايان شد.