درآمدي بر گونه شناسي گفتارهاي سياسي در بحبوحه انقلاب اسلامي تبيين مولفه هاي نظري و مفهومي گونه گفتاري پديدارساز

يكي از مهمترين چالش هاي رژيم پهلوي ، بحران مشروعيت بود كه از زمان تاسيس تا سقوط، همزاد آن بود . دسته اي از متون دوره انقلاب به طور مشخص با هدف بازنمايي ،برجسته سازي و تاكيد بر اين نامشروع بودن توليد شدند كه در اين مقاله گونه ي گفتاري پديدارساز ناميده خواهند شد . هدف اين مقاله تببين مختصات نظري و مفهومي اين گونه ي گفتاريسيت. از رهگذر اين تبيين ،معين ميگردد انقلابيون چگونه از طريق كاربست زبان و انواع مكانيسم هاي گفتاري ،نامشروع بودن حاكميت رژيم پهلوي را به نمايش گذاردند و موضع خود را در مبارزه عليه شاه تقويت نمودند .حسب موضوع تحقيق ، از روش/نظريه تاريخي-گفتماني استفاده شده و متون بسياري مورد تحليل واقع شده اند كه در اينجا يك نمونه موردي براي تشريح مختصات كلام پديدارساز آورده خواهد شد . نتيجه آنكه گونه ي گفتاري پديدارساز شكلي از گفتارسياسي مشروعيت زدايانه از حكومت جور است كه كاركرد آن شكل دهي به يك هويت سياسي مبتني بر سنت اسلاميست كه با دنياي نوسازگار است و توليدكنندگان اين گونه گفتاري صاحب سرمايه عظيم ديني ،سياسي و اجتماعي اند .