تاثير ثبات مالي و نوسانات ارزش پول ملي بر بازده بانكداري اسلامي، تحت مدل تغيير رژيم سوئيچينگ

در اين مطالعه بدنبال بررسي اثر ثبات مالي و نوسانات ارزش پول ملي بر بازده بانكداري اسلامي در رژيم‏هاي ركود و رونق مي‌باشيم. براي اين منظور با استفاده از مدل چرخشي و تغيير رژيم ماركوف سوئيچينگ اثر متغيرهاي مطالعه طي بازه زماني 1373 تا سال 1400 مورد بررسي واقع مي‌گردد. نتايج تخمين مدل گوياي مثبت بودن ضريب توسعه مالي در رژيم رونق مي‌باشد. ضرايب متغيرهاي تضعيف ارزش پول ملي در هر دو رژيم ركود و رونق، نقدينگي و بحران‌هاي مالي و نفتي جهاني نيز در رژيم ركود تاثير منفي بر بازدهي عقود بانكي داشته است. قيمت‌گذاري مصنوعي نرخ ارز در سال‌هاي قبل از بحران و جلوگيري از تعديل آن متناسب با شرايط اقتصادي يكي از دلايل اصلي نوسانات ارزش پول ملي اخير مي‌باشد. بدين ترتيب كه هر چه رشد نرخ ارز بيشتر شده است، سياست‌گذاران تلاش نموده‌اند كه با عكس العمل بيشتر به آن، رشد نرخ ارز را كنترل نموده و از افزايش آن جلوگيري نمايند. اين در حالي است كه واكنش به انحرافات نرخ ارز، منجر به تضعيف بيشتر ارزش پول ملي شده است. بطوريكه هرچه نوسانات ارزش پول ملي افزايش يابد، ميزان سرمايه‌گذاري در بخش توليد كاهش يافته و وضعيت توليد و بازدهي عقود نيز وخيم‌تر شده است.