نظام اخلاقي در منظومه فكري علامه طباطبايي(ره) مبتني بر مباني انسان‌شناختي

نظام اخلاقي هر مكتبي، متأثر از نوع نگاه به انسان و هويت و عقلانيت تعريف شده در آن مكتب است و تعريف ارائه شده از انسان، مفاهيم سعادت و فضيلت و خير و لذت را جهت مي‌دهد. بر اين اساس، هدف از پژوهش پيش‌رو ارائه نظام اخلاقي علامه طباطبايي(ره) با توجه به مباني انسان‌شناختي ايشان است. اين تحقيق به روش توصيفي ـ تحليلي و به كمك مباني و اصول انسان‌شناختي علامه، ويژگي‌هاي نظام اخلاقي ايشان را تبيين نموده است. يافته‌هاي پژوهش، حكايت از آن دارد كه بر اساس اصل مربوبيت انسان و نيز اصول غايت‌مندي، اراده، اختيار و حقيقي بودن كمال انسان، نظام اخلاقي واقع‌گراي فضيلت‌محور مبتني بر عقل و وحي و در راستاي سعادت بشر اثبات مي‌گردد؛ به طوري كه انسان در اين نظام، نسبت به خود، خداوند، جامعه و طبيعت داراي مسئوليت اخلاقي است. پژوهش حاضر، به اين نتيجه رهنمون گشت كه تحت چنين نظام اخلاقي است كه سعادت حقيقي دنيا و آخرت قابل وصول خواهد بود و حيات طيبه انساني، ترسيم مي‌گردد.