عنوان مقاله :
اثربخشي برنامه تقويت ثبات بر ظرفيت نگهداري تلاش و علاقه براي اهداف بلندمدت، استحكام رواني و خودكارآمدي دانش آموزان: مطالعه اي مداخله اي
پديد آورندگان :
محمدي ، آرزو دانشگاه آزاد اسلامي واحد شيراز - گروه روان شناسي , آقاميرمحمدعلي ، زهرا دانشگاه آزاد اسلامي واحد قم - گروه روان شناسي , شباهنگ ، رضا دانشگاه تهران - دانشكده روان شناسي و علوم تربيتي - گروه روان شناسي , باقري شيخانگفشه ، فرزين دانشگاه تربيت مدرس - دانشكده علوم انساني , صوابي نيري ، وحيد دانشگاه آزاد اسلامي واحد اردبيل - گروه روان شناسي
كليدواژه :
استحكام رواني , ثبات , خودكارآمدي , دانش آموز , ظرفيت نگهداري تلاش و علاقه براي اهداف بلند مدت
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: ثبات عامل هدايت گر موفقيت است و بدون ثبات، امكان شكوفايي استعداد وجود ندارد. در واقع، ثبات جزء ضروري موفقيت در مدرسه است كه بهبود آن مي تواند پيشرفت تحصيلي را به همراه آورد. بدين ترتيب، مطالعه حاضر در تلاش است كه در قالب يك مطالعه مداخله اي با استفاده از برنامه ثبات به تقويت ظرفيت نگهداري تلاش و علاقه براي اهداف بلند مدت، استحكام رواني، و خودكارآمدي دانش آموزان بپردازد. روش: در اين مطالعه شبه تجربي (پيش آزمون- پس آزمون با گروه گواه)، جامعه آماري پژوهش شامل دانش آموزان مدارس متوسطه يكم ناحيه يك شهر رشت در نيمسال تحصيلي 98-1397 بود. با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس، 82 دانشآموز (41 دانش آموز دختر و 41 دانش آموز پسر) با سن بين 13 تا 15 سال انتخاب شدند و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش (تعداد=41) و گواه جايدهي (تعداد=41) گرديدند. برنامه توسعه و تقويت ثبات و قالب ذهني شامل داستان ها، نقشه هاي انتخاب، راهنمايي همكلاسي، ارزيابي خود و خود-آموزش دهي كلامي (پوليرستك، 2017) براي گروه آزمايش در قالب 9 جلسه 90 دقيقه اي (سه روز در هفته) تدوين شده وبه صورت گروهي روي گروه آزمايش اجرا شد. ابزارهاي پژوهش شامل مقياس كوتاه ثبات (داكورث و كيون، 2009)، پرسشنامه استحكام رواني-18 گويهاي (كلاف و همكاران، 2002) و مقياس خودكارآمدي عمومي (شوارزر و جروسالم، 1995) بودند. تحليل داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 24 و با استفاده با روش تحليل چندمتغيره كوواريانس انجام شد. يافته ها: بر اساس نتايج، برنامه تقويت ثبات منجر به بهبود نگهداري تلاش (0/46 = ηp2)، تداوم علاقه (0/61 = ηp2)، استحكام رواني (0/4646/0 = ηp2) و خودكارآمدي (0/50 = ηp2) در دانش آموزان شد. برنامه بر تداوم علاقه (0/61 = ηp2) بيش از همه موثر بود(0/001 P). نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه تاييدكننده كارآمدي برنامه ثبات بر ظرفيت نگهداري تلاش و علاقه براي اهداف بلند مدت، استحكام رواني و خودكارآمدي دانش آموزان بوده است و در نتيجه با توجه به نقش تسهيل گر ثبات در عملكرد تحصيلي دانش آموزان و موفقيت در مدرسه، ضروري است كه مداخلاتي به منظور توسعه ثبات در دانش آموزان ارائه شود.
عنوان نشريه :
سلامت روان كودك
عنوان نشريه :
سلامت روان كودك