ارزيابي تأثير عمليات آبخيزداري بيولوژيك بر ميزان توليد رسوب با استفاده از شاخص پيوستگي در ايستگاه معرف زوجي گنبد همدان

فرسايش خاك و مشكلات مربوط به رسوب توأم با مسائل و مشكلات چشم گيري بر محيط‌ زيست و كشاورزي ازجمله زيان‌هاي اقتصادي، كاهش كيفيت آب، كاهش ظرفيت ذخيره‌سازي مخازن و كاهش توليد كشاورزي همراه است كه در اين ميان فعاليت‌هاي آبخيزداري نقش برجسته‌ اي در كاهش ميزان فرسايش خاك و رسوب توليدي دارند. بدين منظور در اين تحقيق، با استفاده از شاخص پيوستگي اقدام به ارزيابي فعاليت‌هاي آبخيزداري بر روي ميزان رسوب توليدي در حوضه زوجي گنبد همدان شد. در اين راستا، ابتدا به برآورد شاخص پيوستگي در كرت‌ هاي فرسايشي در حوضه‌هاي شاهد و نمونه در زمان‌ هاي رويدادهايي كه منجر به توليد رسوب شده ‌اند، پرداخته شد. در ادامه به‌منظور برآورد ميزان رسوب دهي حوضه‌هاي شاهد و نمونه با استفاده از شاخص پيوستگي، يك ارتباط رگرسيوني بين داده‌ هاي شاخص پيوستگي و كرت ها برقرار شد. درنهايت با مقايسه رسوب برآورد شده در حوضه‌هاي شاهد و نمونه با استفاده از شاخص پيوستگي، ميزان تأثير عمليات آبخيزداري بر ميزان درجه توليد رسوب سنجيده شد. نتايج نشان داد كه مقدار متوسط رسوب توليدي در زير حوضه‌هاي نمونه و شاهد به ترتيب برابر 0/003 و 0/005 تن در هكتار يعني مقدار رسوب در زير حوضه نمونه، 45 درصد كم‌تر از زير حوضه شاهد است كه اين اختلاف ناشي از تأثير عمليات آبخيزداري در زير حوضه نمونه بوده است.