ارزيابي كيفيت آب‌هاي زيرزميني دشت يزدكان

منابع آب ناسالم و باكيفيت پايين با تأثير بر روي سلامتي انسان، ممكن است منجر به بسياري از بيماري‌هاي حاد و خطرناك شود. بنابراين مديريت منابع آب خصوصاً آب‌هاي زيرزميني كه از منابع اصلي آب مصرفي در شهرها و روستاها مي‌باشد، بسيار حائز اهميت و توجه است. در مطالعه حاضر، داده‌هاي كيفيت آب‌هاي زيرزميني دشت يزدكان جهت بررسي كيفيت حاضر آب‌هاي زيرزميني در منطقه مطالعاتي، براي دوره دو دهه اخير (1400- 1380) جمع‌آوري و موردبررسي قرار گرفت. به اين منظور از روش‌هاي ترسيمي و شاخص‌هاي ارزيابي كيفي استفاده شد. طبق نتايج، كيفيت منابع آب زيرزميني دشت يزدكان، با تيپ كلي ‌بي‌كربنات منيزيم، ازنظر TDS، در طبقه متوسط يا نامناسب براي شرب (بيش از 1000 ميلي‌گرم بر ليتر) ارزيابي شد. بر اساس نمودار پايپر، خطر شوري زياد مشاهده شد. بر اساس نمودار شولر نيز اين آبخوان در كلاس نامناسب و با طعم نامطبوع قرارگرفته است. مقادير شاخص‌هاي نفوذپذيري، كِلي، خطر منيزيم، نسبت جذب سديم، درصد سديم و باقيمانده كربنات سديم نيز به ترتيب 48/1، 0/5، 77/7، 10-3×492، 28/6 و 3 محاسبه شدند كه نشان‌دهنده خطر بالاي منيزيم و باقيمانده كربنات سديم بوده ولي ازنظر شاخص‌هاي نفوذپذيري، كِلي و درصد سديم، در كلاس مناسب مشاهده گرديد. با نظر به وضعيت نه‌چندان مناسب كيفيت آب‌هاي زيرزميني اين آبخوان، نيازمند برنامه‌ريزي دقيق در جهت پيشگيري از بدتر شدن وضعيت موجود و در مرحله بعدي ارائه راهكارهايي در جهت اصلاح كيفيت اين آبخوان مي‌باشد.