تعيين شاخص‌هاي برندسازي منظر در دو سطح ابعاد و مؤلفه‌ها

منظر با وجود تأثيرگذاري بر تصوير و هويت شهر، جايگاه درخوري در پژوهش‌هاي برندسازي مكان ندارد. تحقيق در برندينگ منظر در گرو شناسايي عوامل مؤثر بر آن است. مشكلات ناشي از پراكندگي آرا در ادبيات برندسازي مكان و نبود اجماع پيرامون شاخص‌هاي اصلي، با ورود به حيطة برندسازي منظر دوچندان مي‌نمايد. هدف كلان پژوهش پيشرو تعيين شاخص‌هاي برندسازي منظر مي‌باشد. در راستاي دستيابي به هدف يادشده و باتوجه‌به ماهيت چندوجهي برندسازي منظر، تركيبي از روش‌هاي تحقيق كيفي و كمي مورداستفاده قرار گرفته است. تحليل محتواي نوشتاري و بررسي عميق مطالعات پيشين به‌منظور شناسايي و دسته‌بندي اولية ابعاد برندسازي منظر، انتخاب خبرگان، تنظيم پرسش‌نامه و در پايان غربالگري مؤلفه‌ها به كمك همپوشاني نتايج دلفي فازي و آزمون ناپارامتري فريدمن، روش‌ها و ابزارهاي اصلي تحقيق حاضر را تشكيل مي‌دهد. يافته‌هاي استخراج شده در مرحلة تحليل محتوا، مجموعاً 8 بعد و 41 مؤلفة مؤثر در برندسازي منظر را مشخص نمود. پس از غربالگري مؤلفه‌ها از طريق دلفي فازي، بر اساس نظر خبرگان 8 بعد كالبدي، فرهنگي، سياسي، اقتصادي، اجتماعي، تاريخي، زيست‌محيطي و رسانه‌اي به‌عنوان ابعاد شكل‌دهندة برندسازي منظر تأييد شدند، اما تعداد مؤلفه‌ها به 26 مورد كاهش يافت. در مرحلة آخر، محاسبات آزمون فريدمن همپوشاني مطلوبي با نتايج فازي سازي و فازي زدايي داشته و غربال مؤلفه‌ها را تأييد نمود. تفسير يافته‌ها همچنين، بعد كالبدي را به‌عنوان مهم‌ترين بعد فرآيند برندسازي منظر مشخص نمود.