تاثير اٌسموپرايمينگ بر جوانه‌زني بذرهاي هفت گونه Allium L در شرايط تنش خشكي

در اغلب گياهان تنش خشكي موجب اختلال در بسياري از فرايندهاي فيزيولوژيكي و در نهايت ممانعت از خروج ريشه و كاهش درصد جوانه‌زني مي‌گردد. در پژوهش حاضر اثر اٌسموپرايمينگ با غلظت‌هاي مختلف پلي‌اتيلن‌گليكول بر شاخص‌هاي جوانه‌زني بذرهاي هفت گونه Allium L، شامل A. cristophii Trautv.، A. giganteum Regel ، A. longisepalum Bertol، A. pseudobodeanum R.M. Fritsch Matin، A. stipitatum Boiss.،M.B. A. rubellum،M.POP. Vved. A. vavilovii بررسي گرديد. آناليز آماري به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي با سه تكرار انجام شد. تيمارهاي آزمايشي شامل پرايمينگ با غلظت‌هاي مختلف پلي‌اتيلن‌گليكول 6000 (0.6 ، 0.9 ، 1.2 مگاپاسكال و شاهد) در دماي °C5 انجام شد. نتايج نشان دادند كه با افزايش غلظت پلي‌اتيلن‌گليكول، شاخص‌هاي جوانه‌زني افزايش مي‌يابد. موثرترين غلظت پلي‌اتيلن‌گليكول براي بهبود جوانه‌زني و قدرت زنده‌ماني گياه‌چه‌ها در گونه‌هاي A. pseudobodeanum، A. vavilovii، A. cristophii، A. stipitatum، MPa1.2 ، در A. giganteum، MPa0.9 بود. در حالي‌كه در دو گونه A. rubellum و A. longisepalum تيمار شاهد بهترين ويژگي جوانه‌زني را نشان داد. نتايج تجزيه خوشه‌اي، هفت گونه‌‌‌‌‌‌ Allium را در پنج گروه قرار داد. به‌طوري كه A pseudobodeanum با بيشترين بهبود جوانه‌زني و قدرت زنده‌ماني در غلظت بالاي پلي‌اتيلن‌گليكول از ساير گونه‌ها جدا گرديد. با توجه به اينكه اين گونه‌ها از نظر زراعي، دارويي و زينتي داراي ارزش زيادي هستند، نتايج حاصل از اين پژوهش در اصلاح و توليد واريته‌هاي مناسب در زمينه‌هاي مختلف كاربرد دارد.