مطالعه فلورستيك نواحي جزر و مدي سواحل استان بوشهر

820 كيلومتر از ساحل شمالي خليج‌فارس اغلب صخره‌اي، مرجاني، ماسه‌اي و رسوبي است كه بستري مناسب براي استقرار گروه‌هاي متنوعي از گياهان دريازي، اعم از ميكروجلبك، ماكروجلبك و تراكئو فيتا مي‌باشد و هم‌جوار با 7 شهرستان از 10 شهرستان استان بوشهر است. گياهان دريازي نه‌تنها از نظر اقتصادي بعنوان غذا و علوفه بلكه از نظر دارويي، صنعتي و داروسازي نيز حائز اهميت هستند. نمونه‌برداري از گياهان دريازي نوار ساحلي، از مرحله رويشي تا توليدمثلي، به‌مدت پنج سال و به‌صورت فصلي انجام شد. بخشي از هر نمونه جمع‌آوري‌شده جلبك و علف دريايي در محلول 4‌% فرمالدئيد آب دريا در ظروف شيشه‌اي نگهداري شد و از بخش ديگر آن، نمونه‌ هرباريومي تهيه شد. شناسايي تراكئوفيتا و جلبك‌ها بر اساس صفات مورفولوژيكي در مرحله رويشي و زايشي و با استفاده از منابع مختلف انجام شد. در اين تحقيق، در مجموع 45 تيره گياه دريازي شناسايي‌ شد. نمونه‌هاي شناسايي‌شده شامل 40 تيره ماكروجلبك با 146 گونه از 71 جنس، 2 تيره ميكروجلبك با 4 گونه از 4 جنس و 3 تيره متعلق به گياهان آوندي (تراكئوفيتا) با 3 جنس و 3 گونه بودند. از بين ماكروجلبك‌هاي شناسايي‌شده، ماكروجلبك‌هاي سبز با 34 گونه، داراي كمترين و ماكروجلبك‌هاي قرمز با 73 گونه داراي بيشترين غناي گونه‌اي بودند. حداكثر و حداقل تنوع گونه‌اي متعلق به تيره‌هاي سارگاسه از ماكروجلبك‌هاي قرمز با 23 گونه و كلادوفوراسه از ماكروجلبك‌هاي سبز با 12 گونه بود. به‌طوركلي هدف از اجراي اين پروژه، مطالعه فلورستيك دريايي و تدوين مرجعي منسجم از گياهان دريازي مستقر در نواحي جزر و مدي سواحل استان بوشهر بود.