محاسبه دز جذبي، سطحي و عمقي يد 131 پرتوزا در بيماران تيروييدي و فضاي اطراف آنان بعد از عمل جراحي بافت تيروييد يا تيروييدكتومي با استفاده از دزسنج گرمالياني

يكي از روش‌هاي مؤثر در درمان سرطان تيروييد، يددرماني است كه در آن بعد از عمل جراحي تيروييدكتومي و يا برداشت بافت تيروييد و به منظور كنترل رشد تومور و جلوگيري از علايم ثانويه بعد از جراحي يد 131 به صورت خوراكي، براي بيماران تجويز مي‌شود. هم‌ چنين با توجه به دزي كه يد پرتوزاي جذب شده در سلول‌هاي سرطاني ايجاد شده در ناحيه تيروييد به فضاي اطراف مي‌دهد، ممكن است منجر به عوارض زيادي براي اطرافيان بيمار شوند. در اين پژوهش در مركز يد‌درماني درمانگاه افشار يزد، با استفاده از دزيمترهاي گرمالياني 100-TLD مقدار ميانگين دز جذبي ناحيه تيروييد روي سطح پوست بعد از 24 ساعت براي دريافت 100 تا mCi 150 يد 131 و دز جذبي عمقي تيروييد در فاصله 7 سانتي‌متري از پوست كه شامل تيروييد و بافت نرم اطراف آن مي‌شود به ترتيب 388.993 و cGy 379.155 و بعد از 48 ساعت به ترتيب 350.643 و cGy 343.124 محاسبه شد. دز اندازه‌گيري شده در اطراف بيمار و در فاصله‌هاي 1 تا 3 متري از آن ‌ها در طول مدت 24 الي 48 ساعت بستري در اين مركز بعد از دريافت يد پرتوزا به طور ميانگين cGy 30.93 است كه در مقايسه با استانداردهاي تعيين شده، احتمال خطر براي اطرافيان بيمار زياد است. طبق نتايج پژوهش‌هايي كه تاكنون انجام شده است، سن و جنسيت در بروز اين بيماري خيلي مؤثر بوده و هم‌ چنين شيوع آن در زنان بيش‌ تر از مردان است. لذا پيشنهاد مي‌شود كه پژوهش‌ هايي در زمينه عوامل ژنتيكي و بيماري‌هاي زمينه‌اي شايع در هر منطقه انجام گيرد.