عنوان مقاله :
بررسي تأثير پارامتر M* و α0 بر روي جداسازي ايزوتوپهاي چهارم و هشتم تلوريم در آبشار مدل Q
پديد آورندگان :
منصورزاده ، فاطمه سازمان انرژي اتمي ايران - پژوهشگاه علوم و فنون هستهاي، پژوهشكده چرخه سوخت هستهاي , قربانپور خمسه ، علي اصغر سازمان انرژي اتمي ايران - پژوهشگاه علوم و فنون هستهاي، پژوهشكده چرخه سوخت هستهاي , صفدري ، جابر سازمان انرژي اتمي ايران - پژوهشگاه علوم و فنون هستهاي، پژوهشكده چرخه سوخت هستهاي
كليدواژه :
ايزوتوپهاي پايدار , آبشار مدل Q , پارامتر M* , نرخ جريان ميان مرحلهاي كل , تلوريم
چكيده فارسي :
يكي از پارامترهاي مهم در طراحي آبشار مدل Q براي سيستم هاي چندجزيي، پارامتر M* مي باشد. در اين تحقيق يك كد با نام MOTACAS براي طراحي آبشار مدل Q تهيه شده است كه با استفاده از آن مقدار بهينه پارامتر M* نيز قابل محاسبه است. در اين راستا مقدار بهينه M* براي غني سازي ايزوتوپ هشتم تلوريم در خروجي جريان سنگين به ترتيب در غناهاي 0.40، 0.7، 0.9 و 0.99 و غني سازي ايزوتوپ چهارم تلوريم به ترتيب در غناهاي 0.1، 0.3، 0.4 و 0.5 تعيين شده است. هم چنين به منظور بررسي اثر فاكتور جداسازي بر مقدار پارامتر M*، محاسبات براي ايزوتوپ هشتم و چهارم با فاكتور جداسازي 1.05 و 1.1 انجام و با يكديگر مقايسه شده است. بررسي نتايج نشان مي دهد كه هر اندازه ميزان غناي ايزوتوپ مطلوب افزايش يابد، محدوده تغييرات پارامتر M* كاهش مي يابد. هم چنين با كاهش فاكتور جداسازي، مقدار بهينه M* تغيير نمي كند و علي رغم افزايش مقدار جريان ميان مرحله اي كل، مقدار جريان نسبي ميان مرحله اي كل ثابت باقي مي ماند. در ضمن مطابق نتايج بهدست آمده، غناي ايزوتوپ هاي انتهايي با افزايش تعداد مراحل آبشار تا مقادير بالا افزايش مي يابد اما غناي ايزوتوپ هاي مياني تا اندازه ي محدودي در يك آبشار قابل افزايش مي باشد.
عنوان نشريه :
علوم و فنون هسته اي
عنوان نشريه :
علوم و فنون هسته اي