بررسي سندي روايت «حَلَالُ مُحَمَّدٍ حَلَالٌ أَبَداً إِلَى يَوْمِ ‌الْقِيَامَه‌ِ و...»

تاريخمندي يا فراتاريخي‌بودنِ قرآن و احكام ازجمله مسائلي است كه به آن در دوران معاصر به‌طور ويژه توجه شده است. ازجمله احاديث مستند طرفداران ابديت شريعت، حديث «حَلَالُ مُحَمَّدٍ حَلَالٌ أَبَداً إِلَى يَوْمِ‌الْقِيَامَه‌ِ وَ حَرَامُهُ حَرَامٌ أَبَداً إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَه‌ِ» است كه در منابع مختلف شيعه و سني به‌صورت‌هاي گوناگوني نقل شده است. در كتاب كافي نيز اين عبارت در ضمن دو روايت مختلف به كار رفته است كه در يكي علاوه‌بر اشاره به ابدي‌بودن آموزه‌هاي پيامبر، به نفي بدعت‌هاي باطل پرداخته و در ديگري نيز به عدم‌نسخ دين اسلام برخلافِ اديان پيشين اشاره شده است. اما اخيراً يكي از نوانديشان ديني، آيت‌الله سيدكمال حيدري ادعا كرده است كه اين دو حديث، سند صحيحي ندارد و سخني مشهور است كه بر سر زبان‌ها افتاده و حكم به صحت اين حديث توسط برخي علما نه بر مبناي بررسي سندي، بلكه صرفاً به‌دليل اعتماد آن‌ها به علماي متقدم است.باتوجه‌به نقش بسزاي اين روايت در مسئلهٔ ابديت شريعت و اهميت بررسي سندي در اطمينان‌يافتن از صدور حديث از معصوم، اين نوشتار صرفاً به تتبع در اسناد اين دو روايت مي‌پردازد و بررسي دلالي و ارتباط آن‌ها با مسائل ثانويه و فقهي را به پژوهش ديگري واگذار مي‌كند. با وجود بحث و اختلاف دربارهٔ بيشتر راويان اين دو سند، به‌روش توصيفي‌تحليلي و با بهره‌گيري از منابع كتابخانه‌اي با استفاده از ادلهٔ مختلف نشان داده است كه هريك از راويان آن‌ها موثق و امامي است و اين دو روايت، سندي صحيح دارند.