پيش‌بيني تغيير رفتار باروري زنان در استان تهران بر اساس رويكرد فرهنگي با استفاده از مدل‌سازي عامل بنيان

با توجه به كاهش باروري در سال‌هاي اخير و هم‌زماني آن با تغييرات نگرشي و فرهنگي مقاله پيش‌رو بررسي و پيش‌بيني رفتار باروري زنان استان تهران با استفاده از مدل‌سازي عامل بنيان و تمركز بر رويكرد فرهنگي در قالب سناريوهاي تغيير نگرش به سقط‌جنين، اهميت دينداري و تأثير وسايل ارتباط‌جمعي را مورد توجه قرار مي‌دهد. در ساخت مدل عامل بنيان داده‌هاي تهيّه شده در طرح بررسي تحولات باروري (1396) مورد استفاده قرار گرفت. فرايند پياده‌سازي عامل‌ها و اجراي شبيه‌سازي در نرم‌افزار اني لاجيك انجام شد. نتايج شبيه‌سازي، ميزان باروري كل زنان استان تهران را 1.06 فرزند در سال 1408 پيش‌بيني مي‌نمايد. در بخش ديگري از شبيه‌سازي‌ها با فرض سناريوهاي افزايش و كاهش اهميت دينداري زنان اين عدد به ترتيب به مقادير 1.07 و 1.03 فرزند مي‌رسد. در صورت تحقق سناريوي افزايش و كاهش نگرش مثبت به سقط‌جنين ميزان باروري به ترتيب اعداد 1.02 و 1.07 فرزند را به خود اختصاص خواهد داد و اگر افزايش آگاهي و اقناع‌سازي توسط رسانه‌هاي جمعي نيز در نظر گرفته شود ميزان باروري كل به 1.16 فرزند خواهد رسيد. البته با توجه به افزايش سواد و آگاهي جامعه هدف و نياز به برنامه‌ريزي مبتني بر شواهد علمي، رسانه زماني مي‌تواند به‌عنوان بازويي توانا در راستاي سياست‌هاي افزايش باروري كارآمد باشد كه نخبگان متخصص نسبت به آن اقناع شده و با مخاطبين گفتمان اقناعي داشته باشند. اين مهم بايد همواره مورد توجه سياست‌گذاران و برنامه‌ريزان قرار گيرد.