اثر شدت هاي مختلف چراي دام بر خصوصيات كمّي و كيفي اندام‌هاي هوايي گونه Bromus tomentellus Boiss (مطالعه موردي: شمال شرق شهرستان دلفان)

به منظور بررسي اثر چرا با شدت هاي متفاوت بر كميت و كيفيت علوفه اندام هاي هوايي گونه Bromus tomentellus Boiss، دامنه هاي كوه گرين در شمال شرق شهرستان دلفان انتخاب شد. سه منطقه با شدت هاي چرايي متفاوت شامل منطقه قرق (مرجع)، چراي متوسط (كليد) و چراي سنگين (بحراني) انتخاب گرديد. در هر منطقه، نمونه برداري از پوشش سطحي به روش تصادفي سيستماتيك در قالب 30 پلات 1×1 متر مربعي در طول سه ترانسكت به طول 100 متر انجام شد. خصوصيات پوشش گياهي نظير درصد تاج پوشش و تراكم و در ادامه توليد در واحد سطح به روش قطع و توزين محاسبه گرديد. از اندام هاي هوايي گونه B. tomentellus در هر تيمار چرايي اقدام به برداشت اندام هوايي 60 پايه گياهي گرديد و به آزمايشگاه منتقل شد. در آزمايشگاه نمونه ها در داخل آون در دماي 65 درجه سانتي گراد خشك شده و آسياب شدند و روي آن ها تجزيه شيميايي صورت گرفت. براي مقايسه ميانگين ها به ترتيب از تجزيه واريانس و آزمون توكي استفاده شد. نتايج نشان داد درصد پروتئين خام، پتاسيم، فسفر، كلسيم، ماده خشك قابل هضم و انرژي متابوليسمي، تراكم، تاج پوشش و توليد گونه مورد بررسي در مناطق قرق، چراي متوسط و چراي سنگين داراي اختلاف معني داري هستند (0.01 P). در هر دو تيمار چراي سنگين و متوسط، پروتئين به ترتيب 28 و 8 درصد نسبت به منطقه قرق كاهش داشت. همچنين پتاسيم، فسفر، كلسيم، ماده خشك قابل هضم و انرژي متابوليسمي در دو تيمار تحت چرا داراي كاهش معني داري نسبت به منطقه قرق هستند. مقدار توليد، تراكم و تاج پوشش در منطقه كليد (به ترتيب 17، 16 و 31 درصد) و منطقه بحراني (به ترتيب 42، 69 و 68 درصد) نسبت به منطقه مرجع كاهش دارند. نتيجه اين پژوهش نشان داد كه چراي سنگين و متوسط منجر به كاهش كميت و كيفيت علوفه گونه B. tomentellus خواهد شد.