طبقه‌بندي زيستگاه‌هاي تالاب بختگان (استان فارس) در سامانه‌ي تالاب‌هاي مديترانه

شناخت اكوسيستم‌ها و پهنه‌بندي آن‌ها بر پايه‌ي ويژگي‌ها و حساسيت‌ها گامي ضروري در حفاظت از  طبيعت و پايداري زيستگاه‌هاي آن است. سامانه‌ي طبقه‌بندي زيستگاهي تالاب‌هاي مديترانه (مِدوِت) براي شناسايي تالاب‌ها با طبقه‌بندي پلكاني زيستگاه‌هاي آن‌ها به‌كار مي‌رود، كه در آن تالاب‌ها را با پوشش گياهي غالب، خاك و آب‌شناسي شناسايي و مرزبندي مي‌كنند. داده‌ها از بازديدهاي ميداني تهيه و با اطلاعات منابع پيشين تركيب شد. با تصوير‌هاي ماهواره‌يي فصلي از 1376 تا 1388، و تحليل‌ آن در سامانه‌ي اطلاعات جغرافيايي در نرم‌افزار ArcGis داده‌هاي رژيم آبي به‌دست آمد. براي بخش‌هايي كه اطلاعات آن كم بود، مانند گياهان تالابي و جنس رخ‌نمون بستر درياچه، بازديدهاي ميداني و نمونه‌برداري انجام شد. نمونه‌هاي گياهي پس از شناسايي بر مبناي چرخه‌ي زندگي (يك‌ساله يا چندساله‌بودن)، و زيستگاه (بن‌درآب يا غوطه‌ور بودن) دسته‌بندي شد. لايه‌هاي رقومي همه‌ي اين اطلاعات در نرم‌افزار Ilwis روي‌هم ‌گذاشته‌شد، تا پهنه‌هاي گوناگون زيستگاهي جدا شود. زيستگاه‌ها با شناسه‌هاي بين‌المللي مشخص، و نقشه‌ي پهنه‌بندي زيستگاه‌ها تهيه شد. در مجموع 51 زيستگاه گوناگون شناسايي شد، كه مهم‌ترين آن‌ها زيستگاه‌هاي درياچه‌يي كرانه‌يي با پوشش گياهي پديدار ناپايدار با آبگيري گاه‌به‌گاه و شوري پلي‌سالين (607100 m2)، سطح آب‌پوش با پوشش نمكي و آب‌گيري گاه‌به‌گاه و شوري ميكسوسالين LLOAIM (154561200 m2)، نارُسته و پوشش نمكي با آب‌گيري فصلي و شوري ميكسوسالين LLSASM (15790400 m2)؛ ماندآبي نارُسته و پوشش نمكي با آب‌گيري فصلي و شوري ميكسوسالين P-SASM (25967300 m2)، و پوشش نمكي با آب‌گيري گاه‌به‌گاه و شوري ميكسوسالين P-SAIM (20503100 m2) است. در نتيجه‌ي اين پژوهش و نقشه‌ي به‌دست‌آمده از آن گام نخست براي شناخت منطقه‌هاي حساس و آسيب‌پذير تالاب، و سپس برنامه‌ريزي براي مديريت كاربري و حفاظت از بخش‌هاي زيست‌بوم به‌ويژه جامعه‌هاي گياهي آب‌زي تالاب برداشته شده‌است.