ارزيابي مايه‌زني استرپتومايسس و مصرف خاكي سيلسيم بر ويژگي‌هاي رشدي و غلظت عناصر غذايي سويا

امروزه كاربرد تلفيقي باكتري هاي محرك رشدگياه (PGPB) و سيليسيم (Si) به عنوان يك روش پايدار براي افزايش توليدات كشاورزي مورد توجه قرار گرفته است. بر اين اساس پژوهشي گلداني با هدف پايش اثر جدايه ي استرپتومايسس و مصرف خاكي سيلسيم از منبع سيليكات كلسيم منيزيم بر شاخص هاي رشدي و فيزيولوژيك گياه سويا رقم (DPX) به صورت فاكتوريل در قالب طرح كامل تصادفي با تيمارهاي آزمايشي: مصرف خاكي سيلسيم (0، 200، 400 و 600 كيلوگرم سيلسيم در هكتار)، مايه زني استرپتومايسس (مايه زني، عدم مايه زني) و كاربرد تلفيقي مايه زني استرپتومايسس+ مصرف خاكي سيلسيم در 3 تكرار در مجوع 24  واحد آزمايشي در محوطه پرديس دانشگاه علوم كشاورزي گرگان انجام شد. بر اساس نتايج، مايه زني استرپتومايسس سبب بهبود تاثير مصرف خاكي سيلسيم بر شاخص هاي رشدي، فيزيولوژيك و جذب عناصر غذايي سويا گرديد. بيشترين ميزان زيست توده اندام هوايي (19.3 گرم در گلدان)، ريشه (7.67 گرم در گلدان) ، كلروفيل كل ( 32.48  ميلي گرم در گرم وزن خشك) در تيمار كاربرد تلفيقي بالاترين سطح سيلسيم (600 كيلوگرم سيلسيم در هكتار) + مايه زني استرپتومايسس (M3B) ثبت شد. روند هم افزايي مثبت مايه زني استرپتومايسس در بهبود اثرات سطوح ديگر منبع سيلسيم بر محتوي كلروفيل با افزايش 41.76، 49.1 درصدي به ترتيب در تيمارهاي تلفيقي(400 و 200 كيلوگرم سيلسيم در هكتار)+ مايه زني (M1B,M2B) مشهود بود. مايه زني استرپتومايسس تأثير به سزايي در افزايش غلظت سيلسيم (5.8 درصد)، نيتروژن (16.52)، فسفر (23.6 درصد)، پتاسيم (12.05 درصد) اندام هوايي در مقايسه با شاهد داشت. بر اساس نتايج، مايه زني استرپتومايسس با ايجاد رابطه هم افزايي سبب بهبود اثرات سطوح سيليكات كلسيم منيزيم در تقويت شاخص هاي رشدي (زيست توده اندام هوايي و ريشه، حجم ريشه، ارتفاع گياه)، محتوي كلروفيل و جذب عناصر غذايي (سيلسيم، نيتروژن، فسفر، پتاسيم) در سويا شده است.