ساخت و اعتباريابي پرسشنامه سنجش اثربخشي برنامه‌هاي فرهنگي- تربيتي بر زندانيان

هدف اين پژوهش، ساخت و اعتباريابي پرسشنامۀ سنجش اثربخشي برنامه‌ هاي فرهنگي-تربيتي بر روي زندانيان به روش آميخته و طرح، اكتشافي متوالي-ابزارسازي بود. در بخش كيفي، با استفاده از روش نمونه‌گيري هدفمند و روش معرف و قاعدۀ اشباع نظري، ده نفر از مطلعين كليدي در زمينۀ برنامه‌ هاي فرهنگي-تربيتي زندان انتخاب شدند و در گروه كانوني شركت كردند. در بخش كمي، جامعۀ آماري را كليۀ زندانيان محكوم كه دو ماه پاياني دورۀ محكوميت خود را در بازۀ زماني سه ماهۀ پاييز 1399 در زندان مركزي همدان سپري مي‌ كردند و حداقل شش ماه زنداني بودند، تشكيل دادند. حجم نمونه، براساس جدول كوهن (1992)، 45 نفر معين شد كه به شيوۀ دردسترس، 70 پرسشنامه توزيع و درعمل، 66 پرسشنامه تحليل گرديد. به ‌منظور گردآوري داده‌ ها، از پرسشنامۀ محقق ساختۀ سنجش اثربخشي برنامه‌ هاي فرهنگي-تربيتي زندان استفاده شد. داده‌ها به‌ شيوۀ الگويابي معادلات ساختاري با رويكرد حداقل مجذورات جزئي به‌ وسيلۀ نرم‌افزار Smart PLS3 تحليل شدند. نتايج نشان داد كه ضرايب اثر شاخص ‌هاي همۀ مؤلفه‌ها معنا‌دار بودند (0.01 P ). پرسشنامۀ تدوين‌ شده از روايي هم گرا (0.7 AVE ) و واگرا ( r AVE) و همچنين پايايي (( CR CA 0/7) مناسب برخوردار بود. مقادير واريانس تبيين‌ شده (0.67 R2 ) و تناسب پيش‌ بين قابل (0.35≤Q2 ) قبول بودند و پرسشنامه از نيكويي برازش قوي داراست (0.573=GoF ). بنابراين، اين پرسشنامه از مشخصات روان سنجي مناسبي برخوردار است.