ارزيابي مدل WRF براي مطالعه انرژي باد در منطقه كيش

اولين گام در مطالعه پتانسيل انرژي بادي يك منطقه، تهيه داده‌هاي باد مناسب براي آن منطقه است. روش معمول براي جمع‌آوري داده‌هاي باد، نصب دكل‌هاي اندازه‌گيري باد مي‌باشد. اين روش مستلزم هزينه‌هاي هنگفتي است كه مي‌تواند برگشت‌ناپذير باشد زماني‌كه آن منطقه پتانسيل باد خوبي نداشته باشد. روش ديگر براي تهيه داده‌هاي مناسب كه امروزه بسيار رايج است، استفاده از مدل‌هاي عددي است. در اين مطالعه، مدل WRF و پارامترسازي‌هاي فيزيكي مختلف موجود در آن براي ارزيابي انرژي بادي در منطقه كيش مورد بررسي قرار گرفته است. در گام نخست، پنج پارامترسازي لايه مرزي مختلف براي بدست آوردن تنظيمات بهينه شبيه‌سازي جريان باد، مورد ارزيابي قرار گرفت. سپس، بهترين پارامترسازي از طريق مقايسه طرحوارهها با داده‌هاي اندازه‌گيري شده توسط دكل باد سازمان انرژي‌هاي نو ايران بدست آمد. نهايتاً مدل براي يك سال با تنظيمات بهينه بدست آمده اجرا و نتايج آن با داده‌هاي موجود مقايسه شد. براي مقايسه از توزيع ويبول، نمودارهاي ميانگين روزانه و ماهانه سرعت باد، برش قائم باد و جهت باد استفاده شده است. نتايج نشان داد كه بهترين عملكرد از بين پنج طرحواره‌ي بكار گرفته شده را پارامترسازي MYNN2.5 دارا مي‌باشد. علاوه بر اين، پارامترهاي شكل و مقياس حاصل از مدل و داده‌هاي اندازه‌گيري اختلاف ناچيزي داشته و جهت باد نيز انحراف پادساعتگرد كمي نشان داد. در كل مي‌توان عنوان كرد مدل WRF توانايي خوبي در شبيه‌سازي ميدان باد در منطقه كيش دارد.