گذري فراسوي به اصلاح روش SPM و مقايسه آن با مدل هوشمند GIDS

در چند دهه اخير از روش‌هاي مختلف الگوي پيش‌بيني موج استفاده شده است. روش هاي تجربي، مدل‌هاي عددي و الگوريتم محاسبات نرم از اين گونه روش‌ها محسوب مي‌شود. در اين تحقيق، در2 بخش مختلف به پيش‌بيني ارتفاع امواج خليج مكزيك پرداخته شده است. در بخش اول الگوريتم ALM و مدل GIDS و در بخش دوم روش‌هاي تجربي SPM و CEM بررسي شده است. بدين منظور در ابتدا با استفاده از مدل ALM و GIDS به پيش پردازش داده‌هاي جمع آوري شده و فاكتور تنش باد در مدل SPM پرداخته شد. پس از بررسي ها مشخص گرديد كه فاكتور تنش باد بايستي با ضريب اصلاحي بدون بعد (p⁄1/2 ρu10^2 ) تصحيح شود. در مرحله بعد مناسب ترين ورودي مدل GIDS انتخاب و جهت كاهش زمان اين مدل‌سازي تركيبات مختلفي از فاكتور تنش باد اصلاح شده (Ua) با طول موج‌گاه، در نظر گرفته شد كه نتيجه بر آن شد كه پارامتر Ua (gX)^( 0.02) مناسب ترين ورودي مدل GIDS در پيش‌بيني ارتفاع امواج است. در قسمت دوم مقاله هر يك از مدل‌هاي SPM و CEM اجرا و با مدل GIDS بهينه شده مورد مقايسه قرار داده شد. نتايج نشان داد كه مدل GIDS، در پيش‌بيني ارتفاع امواج خليج مكزيك دقت بالاتري را دارد. سپس ضريب تصحيح سرعت باد با بكارگيري الگوريتم ژنتيك اصلاح گرديد و با اين عمل مدل SPM اصلاح و به عنوان مناسب ترين مدل پيش‌بيني ارائه گرديد.