مدل سازي و مطالعه عددي سيستم رانش واترجت در تخته موج موتوري‌(jet surf)

گسترش روزافزون تفريحات دريايي با استفاده از وسايل و تجهيزات تفريحي آبي يكي از زمينه‌هاي مهم مورد توجه صنعت دريايي مي‌باشد. بهينه‌سازي و ارتقا سيستم رانش مناسب براي اين نوع دستگاه‌هاي‌ دريايي‌ از مهم‌ترين فاكتورهاي بروزرساني و نوآوري به شمار مي‌رود كه منجر به تقويت اقتصاد دريا و خدمات مهندسي مربوطه مي‌گردد. تخته موج‌سواري موتوري يا به‌اصطلاح جت سرف يكي از اين وسايل مي‌باشد. واترجت مهم‌ترين قسمت سيستم پيشرانش جت سرف مي‌باشد. در مورد طراحي و تحليل سيستم واتر جت تحقيقات محدودي انجام‌گرفته است. در اين پژوهش به مدل‌سازي و طراحي بهينه روتور و استاتور سيستم واترجت مربوط به پيشرانش تخته موج‌سواري موتوري پرداخته مي‌شود. با توجه به محدوديت‌هاي انتخاب موتور، سرعت دوراني و شرايط طراحي موتور، روتور و استاتور مناسب سيستم واترجت انتخاب شد. همچنين شكل و ابعاد مناسب كانال ورودي سيستم در دور 4000 مدل‌سازي شد. مدل مربوطه مورد تست قرار گرفت و نتايج بهينه‌سازي منجر به ماكزيمم راندمان عملكردي جت سرف براي طراحي انتخاب گرديد. نتايج و تحليل آن‌ها نشان مي‌دهد كه در روتور 8 پره و استاتور 10 پره در 3500 دور بر دقيقه مقدار نيروي تراست بيشتري توليد مي‌شود ولي در روتور 6 پره و استاتور 8 پره به گشتاور كمتري نياز است. همچنين با استفاده از نمودار تراست به‌دست‌آمده براي سيستم مشخص گرديد كه نسبت ضريب تراست بر دور روتور براي اين واترجت طراحي‌شده حدوداً 15مي‌باشد و بازدهي كل سيستم 54 درصد به دست آمد.