اثرتغذيه سطوح مختلف پروتئين بر الگوي پروتئين همولنف زنبورعسل آپيس مليفرا

تحقيق حاضر به منظوربررسي تغييرات پروتئين همولنف دراثرتغذيه با سطوح مختلف پروتئين زنبورعسل انجام شد.اين آزمايش در قالب يك طرح كاملاً تصادفي با 5 تيمارشامل سطوح مختلف پروتئين (0، 2/5، 5، 7/5 و 10 درصد)و 4 تكرار در شرايط انكوباتور انجام گرفت.جهت تفكيك پروتئين هاي استخراج شده از روش الكتروفورز ژل پلي اكريل آميد در حضور سديم دودسيل سولفات (SDS) استفاده ‌شد. همچنين مصرف خوراك در دوره آخر آزمايش (12-9 روزگي) در گروه شاهد نسبت به ديگر تيمارها كمتر بود(0/05 p). بيان پپتيدهاي ضد باكتريايي ديفنسين و آباسين در همولنف در سن 12 روزگي بين تيمارهاي آزمايشي از لحاظ آماري معني دار شد (0/0001 p).  و تيمار 10% پروتئين بيشترين و گروه شاهد كمترين مقدار بيان را در پپتيد ديفنسين نشان دادند (به ترتيب، 2293 واحد برابر 1412 واحد) و در مورد پپتيد آباسين، تيمار 5% پروتئين بيشترين مقدار بيان و تيمار شاهد و 2/5% پروتئين كمترين مقدار بيان را نشان دادند (به ترتيب برابر 1970 واحد در برابر 1257 و صفر) (0/0001 p). به طور كلي نتايج نشان داد كه الگوي پروتئيني همولنف زنبور با مصرف سطوح مختلف پروتئين تغيير و بهبود پيدا كرد.