ارائه مدل رياضي پيش‌بيني شيب طولي (تريم) شناورها با هدف دستيابي به مصرف سوخت بهينه (مورد مطالعه شناورهاي كانتينري)

مصرف انرژي شناورها از دغدغه‌ها و چالشهاي اساسي صنعت حمل و نقل دريايي است. كاهش مصرف سوخت علاوه بر صرفه جويي اقتصادي و هماهنگي با قوانين جديد باعث كاهش انتشار گازهاي گلخانه‌اي و آلاينده‌هاي جوي مي شود. هدف اين پژوهش ارائه مدلي در جهت كاهش مصرف سوخت كشتي ها، صرفه جويي در هزينه و كاهش وابستگي به سوخت‌هاي وارداتي است. جهت دستيابي به اين هدف با استفاده از روش تركيبي (كيفي،كمي)، ابتدا پارامترهاي اثرگذار بر مصرف سوخت از پيشينه پژوهش استخراج شد. سپس با استفاده از الگوريتم هاي شبكه عصبي مصنوعي (يادگيري نظارت شده) پيش بيني مدل بهينه شاخص هاي موثر بر مصرف سوخت توسعه داده شد. به منظور مدلسازي از داده هاي روزانه 4 ساله 6 كشتي با ظرفيت 2000 كانتينري بعنوان مفروضات مدل‌سازي رياضي بهره‌‌‌گيري شد. در ادامه سامانه تصميم‌يار هوشمند بر اساس اين پارامترهاي اثرگذار بر مصرف سوخت توسعه داده شده كه شامل دو مدل شبكه عصبي مصنوعي پيشبيني عملكرد مصرف سوخت و بهينه‌سازي شيب طولي شناور است. نتايج ارزيابي مدل هاي شبكه عصبي مصنوعي توسعه داده شده داراي روايي و پايايي مورد قبول مي‌باشد. بر اساس مدل سامانه طراحي شده، مشخص شد پارامتر شيب طولي (تريم) به طور متوسط مصرف سوخت شناورها را تا چهار و چهار دهم درصد كاهش مي دهد كه به طور تقريبي با توجه به ميزان مصرف هر شناور با حفظ بهره وري ساير شاخص ها معادل صرفه جويي حدود 770 تن سوخت و حدود 460 هزار دلار رد سال و كاهش قابل توجه آلاينده هاي زيست محيطي است.