بررسي پاسخ‌هاي ايمني ذاتي جوجه‌ گوشتي به واكسن نيوكاسل

پاسخ‌هاي ايمني ذاتي جوجه‌هاي گوشتي به واكسن‌هاي مختلف نيوكاسل مي‌تواند متفاوت باشد. اين تفاوت‌ها در سطوح مختلف هومورال و ياخته‌اي ايمني ذاتي و در طي فرايند التهاب و پاسخ فاز حاد قابل بررسي هستند.  150 جوجه گوشتي نژاد راس 308 كه همه از يك گله مولد تهيه شدند و به پنج گروه تقسيم شدند. سه گروه به ترتيب با واكسن‌هاي غير فعال روغني به روش تزريقي، ويتاپست و لاسوتا به روش چشمي واكسينه شدند. دو گروه ديگر به عنوان شاهدهاي منفي محلول نمكي-بافري-فسفاتي(PBS)  دريافت كردند. خونگيري از جوجه‌ها در يك روز قبل از واكسيناسيون و دو روز متوالي پس از واكسيناسيون انجام شد. ميزان سرم آميلوئيد آ (SAA) و آلفا-يك اسيد گليكوپروتئين (AGP) در پلاسما با روش الايزاي اختصاصي طيور اندازه گيري شد. همچنين شمارش گلبول‌هاي سفيد خون و محاسبه  نسبت هتروفيل به لنفوسيت به عنوان شاخص استرس صورت گرفت. نتايج به دست آمده نشان دادند كه تزريق واكسن موجب افزايش پروتئين‌ فاز حاد SAA و ايجاد استرس در گله‌هاي طيور مي‌شود وبر ميزان AGP تاثير چنداني نداشت. واكسن غيرفعال تزريقي بيشترين اثر را در ميان واكسن‌ها داشت و همچنين موجب افزايش منوسيت و كاهش خفيف بازوفيل‌ها در گلبول‌هاي سفيد خون شد. با شناسايي تاثيرات  واكسن‌هاي مختلف بر ايمني ذاتي مي‌توان در تصميم‌گيري براي انتخاب واكسن موردنيازهر گله اقدام كرد. همچنين بررسي اثرات تزريق واكسن بر پروتئين‌هاي فاز حاد و استرس مي‌تواند به طراحي هرچه بهتر واكسن‌ها و مديريت گله‌هاي طيور كمك نمايد.