بررسي ضايعات هيستوپاتولوژيك منجر به مرگ در طوطي طوق صورتي مبتلا به نئوفوبيا

بسياري از حيوانات از تازگي بيزارند. رفتاري كه به نام نئوفوبيا شناخته مي‌شود. در طبيعت، اجتناب از شكارچيان جديد، غذاها، اشياء و مكآن‌ها، تاريخچه راز بقاي آن‌ها را شكل مي‌دهند و بر نحوه واكنش حيوانات به محيط هاي جديد تأثير مي‌گذارد. اما با توجه به ساختار  كالبد شناسي، سطح تحمل و فيزيولوژي گونه جانوري گاهي اين فوبيا مي‌تواند منجر به آسيب هاي غير قابل برگشت و حتي مرگ حيوان شود. هدف از انجام اين مطالعه بررسي ضايعات هيستوپاتولوژيك منجر به مرگ در طوطي يقه صورتي Psittacula krameri))مبتلا به نئوفوبيا ميباشد. به دنبال مرگ ناگهاني يك قطعه طوطي طوق صورتي متعلق به باغ وحش ارم تهران متعاقب جابجايي، كالبدگشايي انجام شد و خون محيطي از وريد استخوان ران Vena Femoralis   برداشته شد. همچنين نمونه‌هايي از صفرا، مايع زجاجيه، مايعات مغزي نخاعي و مايع پريكارد و محتواي معده، پر و نمونه‌هايي از كبد، كليه و ماهيچه‌هاي اسكلتي براي ازمايشات سم‌شناسي و بيوشيميايي و نيز رديابي عوامل ويروسي و باكتريايي كه بطور بالقوه مي توانند باعث مرگ ناگهاني شوند برداشته شد. و بافت قلب، ريه و مغز از لحاظ پاتولوژي بررسي شد. در بررسي قلب پارگي در كرونر دهليز راست مشهود بود. تعداد آبسه هاي آئورت و محل نشات گرفتن عروق كرونر دچار تغيير شده بود كه شواهد به نفع ايست قلبي بود. در دريچه هاي قلبي شواهدي از اختلال، بويژه رگورژيتاسيون به وضوح ديده شد، كوردا تندينا  تغيير كرده و عضلات پاپيلاري دچار اختلال و مالفورميشن سريع شده بود. مرگ ناگهاني مرحله نهايي زنجيره‌اي از حوادث است كه منجر به ايست قلبي مي‌شود. اين موارد معمولاً شامل فيبريلاسيون بطن و به نسبت كمتر، برادي آريتمي شديد هستند.