راهكارهاي ايجاد اشتغال در بخش كشاورزي و جلوگيري از مهاجرت جوانان روستايي (مطالعه موردي شهرستان كبودر آهنگ همدان)

پديده مهاجرت جوانان روستايي به شهرها يكي از مهمترين دﻻيل عدم تحقق اهداف توسعه روستايي است. زيرا جوانان روستايي، سرمايه انساني محسوب مي شوند و نبود زمينه اشتغال براي آنها مساله مهمي است كه به ناچار اغلب جوانان را مجبور به مهاجرت مي كند. بر اين اساس، اصلي ترين سوال پژوهش اين بود كه چه عواملي در ايجاد اشتغال در بخش كشاورزي و جلوگيري از مهاجرت جوانان روستايي موثر هستند و كداميك از اولويت بيشتري برخوردارند؟ اين تحقيق در 12روستا از توابع كبودرآهنگ انجام گرفت. جامعه آماري در 124 روستا شامل 100000 نفر بود كه از بين اين تعداد، 384 نفر از جوانان با استفاده از جدول مورگان بصورت تصادفي انتخاب شدند. داده ها از طريق پرسشنامه جمع آوري و توسط نرم افزار SPSS و PLS و با استفاده از آزمون فريدمن مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. بررسي نتايج آزمون فرضيات نشان داد از بين عوامل مختلف مورد بررسي عوامل مربوط به مهاجرت، عامل اقتصادي با ميانگين 3.9 در رتبه اول قرار دارد. اين امر گوياي آن است كه عامل اقتصادي، مهمترين عامل مهاجرت از روستاهاي كبودراهنگ مي­باشد. همچنين عامل جغرافيايي-اقليمي كمترين ميانگين 2.96 را به خود اختصاص داده است. همچنين نشان داد در بين ابعاد عوامل ايجاد اشتغال، بعد استقرار صنايع تبديلي و تكميلي كشاورزي با ميانگين 3.77 و بعد صنايع دستي با ميانگين 3.63، به ترتيب بيشترين و كمترين ميانگين را داشتند. عوامل ايجاد اشتغال به ميزان 66 % و بصورتي قوي، عوامل مهاجرت را پيش‌بيني مي‌كند. با توجه به نتايج تحقيق، راهكارهاي متعددي براي توسعه اشتغال زايي جوانان در بخش كشاورزي وجود دارد كه از جمله آنها مي توان به ايجاد گردشگري كشاورزي، استقرار صنايع تبديلي و تكميلي و بسته بندي، كارآفريني كشاورزي، تغيير نگرش جوانان نسبت به شغل كشاورزي و ارتقاي بهره وري اشاره نمود.