آيا جوهر ذهني مي‌تواند برخي ويژگي‌هاي فيزيكي را داشته باشد؟

مهم‌ترين اشكالي كه ديدگاه دوگانه‌انگاري جوهري دكارتي را به ديدگاهي منسوخ بدل كرده، مسئلۀ علّيت ذهني است. اگر دو جوهر ذهني و فيزيكي هيچ ويژگي مشتركي ندارند، چگونه مي‌توان ارتباط علّيِ ميان اين دو جوهر را توضيح داد؟ جاناتان لو، با بازنگريِ اساسي در ديدگاه دكارتي، ديدگاه دوگانه‌انگاري جوهري غيردكارتي خود را مطرح مي‌كند كه براساس آن، من، به‌عنوان سوژۀ حالات ذهني‌ام، مي‌توانم برخي ويژگي‌هاي فيزيكيِ بدنم را «به‌معناي واقعي كلمه» داشته باشم. باوجودِاين، نگارنده عقيده دارد تلاش او بي‌ثمر است؛ براي مدلل‌كردن مدعاي پيش‌گفته، باتوجه‌به قائل‌شدن تمايز ميان امكان سلبي و ايجابي، ابتدا استدلال مي‌شود كه جاناتان لو بايد بتواند امكان ايجابي طرح پيشنهادي خودش را نشان دهد؛ اما ازآنجاكه او اين‌هماني ويژگي را، حداقل تاحدي، وابسته به جوهر دارندۀ آن مي‌داند، نمي‌تواند اين امكان را با توسل به مفهوم «داشتن يك ويژگي به‌شكل اشتقاقي» نشان دهد. باوجوداين، به نظر مي‌رسد بتوان با توسل به انگارۀ مكان‌مندي جوهر ذهني و ويژگي‌هاي برآمده از آن، مدعاي اصلي وي را تعديل كرد و باور داشت كه ذهن مي‌تواند مكان‌مند باشد و بنابراين، همچنان برخي ويژگي‌هاي فيزيكي را داشته باشد. در پايان نيز نگارنده سعي مي‌كند به انتقادهاي جگوان كيم به انگارۀ مكان‌مندي جوهر ذهني پاسخ دهد.