حقوق بشر چيني و نظم جهاني ليبرال

اغلب محققان و پژوهشگران علاقه‌مند به حوزه چين در مورد توسعه اقتصادي، سياست خارجي، رقابت و همكاري بين چين و آمريكا و ساير قدرت‌هاي بزرگ و سناريوهاي مختلف انتقال قدرت از آمريكا به چين به پژوهش و تحقيق پرداخته‌اند. حوزه‌اي كه به آن توجه چنداني نشده است، مباحث و مسائل مرتبط با دمكراسي و حقوق بشر در چين است. از ديدگاه بعضي از پژوهشگران مطالعات چين، عدم توسعه سياسي و مشكلات حقوق بشري در چين نقطه آسيب‌پذير اين كشور محسوب شده و ممكن است باعث فروپاشي سيستم تك‌حزبي آن شود. هدف از نگارش اين مقاله بررسي مباحث مربوط به جايگاه حقوق بشر در قوانين داخلي و رويكرد اين كشور به نظم حقوق بشري مبتني بر ليبراليسم است. سؤال نوشتار حاضر اين است كه رويكرد چين به نظم حقوق بشري ليبرال در جهان، بر چه مؤلفه‌هاي استوار شده است. فرضيه اين مقاله كه تلاش مي‌شود با استفاده از متدولوژي تحليلي و تبييني به اثبات برسد، چنين است: چين با انتقاد از نظم حقوق بشر ليبرالي و سياست دوگانه غرب، بر شرايط و خصائص هر كشور تأكيد مي‌كند. نظم حقوق بشري مد نظر چين منبعث از اجماع پكن بر روابط چندمليتي، روابط اقتصادي بين كنشگران و تفاوت سياسي و تنوع فرهنگي ملي و منطقه‌اي سامان مي‌يابد. از ديدگاه نخبگان اجرايي چين چارچوب مشترك اين نظم بر اساس همگن‌سازي و جهاني‌گرايي كه به سلطه‌طلبي منجر شود قرار ندارد، بلكه مبتني بر شناخت هم‌زمان مشتركات و تفاوت‌هاي بين كنشگران جهاني است.