كولبري و طرد اجتماعي (مردم‌نگاري انتقادي بازيگران غيرنهادي و كارگزاران نهادي ميدان تجارت مرزي بانه)

با كناره‌گيري تدريجي برخي دولت‌ها از مسئوليت‌هاي اجتماعي، تجارت مرزي به شيوۀ اصلي معيشت مبدل شده و به‌مثابۀ بديل توسعه مدنظر ساكنان مناطق مرزي و كارگزاران نهادي قرار گرفته است. در اين شيوه‌ خاص معيشتي، كولبران نماد انزوا و طردشدگي هستند كه به‌دليل نداشتن شرايط مساعد، همواره در معرض مناقشه و منازعه قرار دارند. پژوهش حاضر، به ميانجي تجربۀ زيسته و وضعيت كولبران در ميدان تجارت مرزي به واكاوي طرد اجتماعي كولبران از منظر بازيگران غيرنهادي و كارگزاران نهادي پرداخته است. به‌منظور دستيابي به اين هدف، در بخش نظري از ديدگاه انتقادي نظريه‌پردازاني مانند فوكو، بورديو و ورانكن به‌منظور صورت‌بندي مفاهيم در راستاي اهداف و سؤالات استفاده شد. در بخش روشي متناسب با پارادايم انتقادي، از مردم‌نگاري انتقادي براي انجام عمليات پژوهش استفاده شده است. جامعۀ هدف بازيگران نهادي و غيرنهادي مرتبط با كولبري در ميدان تجارت مرزي در شهرستان بانه است كه به روش نمونه‌گيري هدفمند و گلوله‌برفي 49 نفر از افراد مطلع و درگير براي مصاحبۀ نيمه‌ساخت‌يافته انتخاب شدند.يافته‌ها نشان مي‌دهد تجربۀ زيستۀ كولبران در ميدان تجارت مرزي بر بي‌قدرتي، بروكراتيزه‌شدن، شهروندي معلق، تبعيض نهادي، كرامت‌زدايي، حاشيه‌اي‌شدن فزاينده، تماشايي‌شدن، زيست‌‌جهان ناامن و زيست دردمند دلالت دارد.كولبري پديده‌اي ساختاري و تاريخي است كه سازوكارهايي آن را شكل داده و تداوم بخشيده است. از مهم‌ترين اين سازوكارها مي‌توان به طرد اجتماعي تنيده‌شده در ساختار مناطق مرزي اشاره كرد. كولبري محصول طرد است و تداوم آن به طرد مضاعف انجاميده است